Αμφίβια είναι σπονδυλωτά ζώα Χαρακτηρίζονται από το γυμνό δέρμα τους, χωρίς κλίμακες.
Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσουμε όλα τα μυστικά αυτών των ζώων, ξεκινώντας από το αναπαραγωγή αμφιβίων, τους τύπους αμφιβίων που υπάρχουν, ορισμένα παραδείγματα και άλλες περιέργειες που σίγουρα θα είναι πολύ χρήσιμα για εσάς.
Αναπαραγωγή αμφιβίων
Όντας ωοειδή, αναπαραγωγή αμφιβίων είναι για αυγά. Τα ερπετά και τα θηλαστικά αναπαράγονται από εσωτερική γονιμοποίηση (εντός των γυναικών) ενώ τα αμφίβια ασκούνται εξωτερική γονιμοποίηση.
La Η γονιμοποίηση των αμφιβίων συμβαίνει σε γλυκό νερό, επειδή αυτός ο τύπος νερού πρόκειται να είναι αυτός που προστατεύει τα αυγά κατά την ανάπτυξή τους και επιτρέπει στα αμφίβια να μην χρειάζονται εμβρυϊκές προσκολλήσεις, όπως ο αμνιακός σάκος ή ο αλλαντικός, εξ ου και μερικά από τα χαρακτηριστικά που διαφέρουν από άλλα επίγεια αμφίβια σπονδυλωτών.
Η γονιμοποίηση στο εξωτερικό ον ακολουθεί μια χαρακτηριστική διαδικασία: το αρσενικό κρατά το θηλυκό, το οποίο γεννά αυγά. Καθώς βγαίνουν, το αρσενικό πηγαίνει χύνοντας το σπέρμα τους και γονιμοποίηση. Τα αυγά παραμένουν στο νερό σχηματίζοντας κορδόνια ή προσκολλημένα σε υδρόβια βλάστηση. Οι υδρόβιες προνύμφες αναδύονται ξανά από αυτές.
Τόσο στα ψάρια όσο και στα αμφίβια, στα οποία κυριαρχεί η εξωτερική γονιμοποίηση, τα αυγά έχουν ένα λεπτό κάλυμμα, αφού τα σπερματοζωάρια πρέπει να το διασχίσουν έτσι ώστε να γίνει η γονιμοποίηση. Για το λόγο αυτό, αυτά τα αυγά πρέπει να τοποθετηθούν στο νερό κολλημένα μεταξύ τους, σχηματίζοντας ογκώδεις συστάδες.
Τα αμφίβια γεννιούνται ως υδρόβια προνύμφη που ταξιδεύει με ουρά και αναπνέει βράγχια. Όταν η προνύμφη, που ονομάζεται γυρίνος, έχει αναπτυχθεί επαρκώς, υφίσταται μια διαδικασία ολική μεταμόρφωση. Με εξαίρεση μερικά είδη βατράχων τροπικού δάσους, αυτά τα χαρακτηριστικά θα εξαφανιστούν τελικά και θα αντικατασταθούν από τους πνεύμονες και τα πόδια καθώς οι γυρίνοι μεγαλώνουν.
Αυτή η κατηγορία αμφιβίων σπονδυλωτών αποτελείται από βατράχια, φρύνοι, σαλαμάνδρες και υδρόβια καισέλια. Αυτά τα αμφίβια έχουν την ικανότητα να ζουν μέσα και έξω από το νερό, αν και πρέπει να είναι συνεχώς βρεγμένα καθώς είναι το μέσο αναπνοής τους.
Αμφίβια ζώα, τι είναι αυτά;
Στα λατινικά η λέξη αμφίβια έχει μια ιδιαίτερη έννοια, αναφέρεται κυριολεκτικά σε «δύο ζωές». Και αυτή είναι μια διακεκριμένη ιδιαιτερότητα αυτών των ζώων, ικανά να προσαρμόζουν και να εκτελούν τις βιολογικές τους λειτουργίες στο δύο διαφορετικά οικοσυστήματα: η επίγεια επιφάνεια και οι υδρόβιες ζώνες. Ωστόσο, θα εξετάσουμε λίγο περισσότερο την έννοια των αμφιβίων.
Τα αμφίβια είναι μέρος αυτής της μεγάλης οικογένειας ζωντανών όντων που ταξινομούνται ως σπονδυλωτά (έχουν οστά, δηλαδή εσωτερικό σκελετό) αναμνιώτες (Το έμβρυό σας εξελίσσεται σε τέσσερις διαφορετικούς φακέλους: το χοριό, το αλάντο, το αμμόνι και τον σάκο του κρόκου, δημιουργώντας ένα υδατώδες περιβάλλον στο οποίο μπορεί να αναπνέει και να τρέφεται), τετράποδα (έχουν τέσσερα άκρα, περιπατητικά ή χειραγωγητικά) και εκθερμική (Έχουν μεταβλητή θερμοκρασία σώματος).
Έχουν μια περίοδο που ονομάζεται μεταμόρφωση (μετασχηματισμός που υφίστανται ορισμένα ζώα κατά το στάδιο της βιολογικής ανάπτυξης και επηρεάζει τόσο τη μορφολογία τους όσο και τις λειτουργίες και τον τρόπο ζωής τους). Μεταξύ των πιο σημαντικών αλλαγών που παρατηρήθηκαν είναι η μετάβαση από βράγχια (αρχάριους) στους πνεύμονες (ενήλικες).
Τύποι αμφιβίων
Τρίτων
Μέσα σε αυτήν την υπέροχη οικογένεια που απαρτίζουν τα αμφίβια, μπορούμε να κάνουμε μια μικρή ταξινόμηση με βάση τρεις παραγγελίες: ανουράνια, πλέει o ουροδέλος y αποκάλυψη o γυμναστική.
Ο ανουράνια Είναι τύποι αμφιβίων που ομαδοποιούνται μαζί με όλα αυτά τα αμφίβια που γνωρίζουμε ως βατράχια και φρύνοι. Προσέξτε, ο βάτραχος και ο βάτραχος δεν είναι τα ίδια είδη. Ομαδοποιούνται από τις μορφολογικές τους ομοιότητες και συμπεριφορές.
Ο ουροδέλος Πρόκειται για άλλους τύπους αμφιβίων που διαφέρουν από το να έχουν μια μακριά ουρά και έναν επιμήκη κορμό. Τα μάτια τους δεν αναπτύσσονται υπερβολικά και καλύπτονται από λεπτό δέρμα. Εδώ βρίσκουμε τα νέα, σαλαμάνδρες, πρωτεό και γοργόνες.
Τέλος, υπάρχουν οι τύποι αποδυτικά αμφίβια, τα οποία είναι τα πιο περίεργα από όλα λόγω της εμφάνισής τους. Μοιάζουν στενά με σκουλήκι ή γαιοσκώληκα επειδή δεν έχουν άκρα και το σώμα τους είναι μάλλον επιμήκη.
Αμφίβια χαρακτηριστικά
Όπως είπαμε προηγουμένως, τα αμφίβια είναι σπονδυλωτά ζώα και έχουν το «προνόμιο» να είναι πιο πρωτόγονο αυτής της κατηγορίας ζώων που κατοικούν στον πλανήτη Γη. Λέγεται ότι ήταν περίπου 300 εκατομμύρια χρόνια, σχεδόν τίποτα!
Έχουν τέσσερα άκρα: δύο μπροστά και δύο πίσω. Αυτά τα άκρα είναι γνωστά με το εντυπωσιακό όνομα του περίεργο. Το quiridus χαρακτηρίζεται από το ότι έχει μορφολογία παρόμοια με το χέρι ενός ανθρώπου, με τέσσερα δάχτυλα στα μπροστινά πόδια και πέντε στα πίσω. Πολλά άλλα αμφίβια έχουν επίσης ένα πέμπτο άκρο που μοιάζει με ουρά.
Όντας ζωντανά όντα του ψυχρό αίμα, η θερμοκρασία του σώματός τους εξαρτάται, και πολύ, από το περιβάλλον στο οποίο βρίσκονται, καθώς δεν μπορούν να ρυθμίσουν την εσωτερική τους θερμότητα. Αυτή είναι μια από τις αιτίες της ανωτέρας βίας που τους οδήγησε να προσαρμοστούν στη ζωή στο νερό και στην ξηρά. Αυτά τα δύο συστήματα σας βοηθούν να αποφύγετε την υπερθέρμανση ή την ψύξη του σώματός σας.
Ο ωοτόκοςκαθώς εκκολάπτονται από αυγά. Είναι η γυναίκα που είναι υπεύθυνη για την απόθεση αυτών των αυγών και το κάνει πάντα σε ένα υδάτινο περιβάλλον, επομένως τα νεαρά δείγματα έχουν αναπνευστικό σύστημα που έχει κλίμακες.
Το δέρμα αυτών των οργανισμών είναι διαπερατό, που μπορεί να διασταυρωθεί από διαφορετικά μόρια, αέρια και άλλα σωματίδια. Ορισμένα είδη είναι ικανά να εκκρίνουν τοξικές ουσίες μέσω του δέρματος τους ως αμυντικό σύστημα έναντι εξωτερικών κινδύνων.
Ακόμα και εστιάζοντας στο δέρμα σας, πρέπει να σημειωθεί ότι αυτό είναι υγρό και ερημωμένο με κλίμακες, σε αντίθεση με άλλους τύπους ζώων που τα μεταφέρουν. Αυτή η περίσταση τους επιτρέπει να απορροφούν σωστά νερό και, κατά συνέπεια, οξυγόνο. Αντιθέτως, τα καθιστά πολύ ευάλωτα στις διαδικασίες του αφυδάτωση. Εάν ένα αμφίβιο βρίσκεται σε περιβάλλον χαμηλής υγρασίας, το δέρμα του θα στεγνώσει γρήγορα, γεγονός που μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρά προβλήματα και ακόμη και σε θάνατο.
Αυτά τα ζώα έχουν κυκλοφορικό σύστημα του οποίου το κύριο μέρος είναι α τριανταφυλλιακή καρδιά αποτελείται από δύο κόλπους και μία κοιλία. Η κυκλοφορία του είναι κλειστή, διπλή και ημιτελής.
Τα μάτια είναι συνήθως ογκώδη και μάλλον διογκωμένα, κάτι που διευκολύνει το α μεγάλο οπτικό πεδίο πολύ κατάλληλο κατά το κυνήγι πιθανών θηραμάτων. Υπάρχουν εξαιρέσεις όπως τα νέα.
Αν και δεν μπορεί να μοιάζει, αμφίβια έχουν δόντια, παρόλο που είναι σπάνια. Η λειτουργία του είναι να βοηθήσει να κρατήσει το φαγητό. Η γλώσσα γίνεται επίσης ένα τέλειο όργανο για τη σύλληψη άλλων μικρών ζώων. Παρουσιάζουν ένα σωληνοειδές στομάχι, με κοντό παχύ έντερο, δύο νεφρά και ουροδόχο κύστη.
Παραδείγματα αμφιβίων
Salamander
Προς το παρόν, υπάρχουν κατάλογοι γύρω από μερικούς 3.500 είδη αμφιβίων. Ωστόσο, οι επιστήμονες, στις εκτιμήσεις τους, προβλέπουν ότι ο συνολικός αριθμός μπορεί να είναι περίπου 6.400.
Όταν σκεφτόμαστε τα αμφίβια, η εικόνα ενός βατράχου ή ενός φρύνου εμφανίζεται πάντα στο μυαλό μας, αλλά έχουμε και άλλα ζώα, όπως τα νέα και οι σαλαμάνδρες.
Αυτά είναι μόνο μερικά παραδείγματα αμφιβίων, αν και, φυσικά, υπάρχουν πολλά περισσότερα:
Anderson salamander (Ambystoma andersoni)
Αυτός ο τύπος σαλαμάνδρου είναι επίσης γνωστός ως axolotl ή purepecha achoque. Είναι ένα ενδημικό είδος, δηλαδή υπάρχει μόνο σε ένα συγκεκριμένο μέρος. Σε αυτήν την περίπτωση, ζει μόνο στη λιμνοθάλασσα Zacapu, που βρίσκεται στην πολιτεία Michoacán (Μεξικό).
Χαρακτηρίζεται κυρίως από το ότι έχει ένα μάλλον παχύ σώμα, κοντά ουρά και βράγχια. Το πορτοκαλί ή κόκκινο χρώμα του, προστιθέμενο στις μαύρες κηλίδες του που εκτείνονται σε ολόκληρη την επιφάνεια του σώματός του, το καθιστά απαρατήρητο.
Marbled Newt (Triturus marmoratus)
Αυτό το ζώο βρίσκεται κυρίως στην ευρωπαϊκή επικράτεια, ειδικά στα βόρεια της Ισπανίας και στα ανατολικά της Γαλλίας. Έχει έναν πρασινωπό χρωματισμό που συνοδεύεται από πολύ εντυπωσιακούς πρασινωπούς τόνους. Επιπλέον, η πλάτη του διασχίζεται από μια πολύ περίεργη κατακόρυφη γραμμή ερυθρού χρώματος.
Κοινή βάτραχος (Bufo bufo)
Είναι πολύ συνηθισμένο να το βρίσκετε σχεδόν σε ολόκληρη την ήπειρο της Ευρώπης και σε μέρος της Ασίας. Προτιμά ενδιαιτήματα που αποτελούνται από στάσιμα νερά, αρδευόμενες περιοχές κ.λπ. Ίσως, το να είσαι τόσο ανθεκτικός στις συνθήκες διαβίωσης σε υγιή νερά το έχει καταστήσει ένα από τα πιο διαδεδομένα και γνωστά αμφίβια. Δεν έχει έντονα χρώματα, αλλά μάλλον το δέρμα του έχει "καστανό" τόνο, που καλύπτεται από πολλά χτυπήματα με τη μορφή κονδυλωμάτων.
Βάτραχος Vermilion (Rana temporaria)
Όπως ανέφεραν οι συγγενείς του, αυτό το αμφίβιο έχει επίσης κάνει την Ευρώπη και την Ασία το σπίτι της. Αν και προτιμά υγρά μέρη, αυτός ο βάτραχος περνά πολύ χρόνο από το νερό. Δεν ανήκει σε ένα σταθερό χρωματικό μοτίβο, αλλά κάθε άτομο μπορεί να παρουσιάσει διαφορετικά χρώματα. Παρ 'όλα αυτά, το καφετί δέρμα με μικρά σημεία τείνει να κυριαρχεί. Το μυτερό ρύγχος είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του.
