Εικόνα - Flickr / Arthur Chapman
Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε για ένα είδος καβουριού που είναι γνωστό ως το μεγαλύτερο στον κόσμο. Είναι περίπου καβούρι καρύδας. Το επιστημονικό του όνομα είναι Έρμα Birgus. Αν και θεωρείται το μεγαλύτερο καβούρι στον κόσμο, αυτή η δήλωση έχει κάποιες αποχρώσεις. Η πιο σημαντική απόχρωση είναι ότι είναι η μεγαλύτερη στην ξηρά, καθώς είναι μεγαλύτερη από τον ιαπωνικό γιγαντιαίο καβούρι και το γνωστό καβούρι αράχνης. Η διαφορά από την προηγούμενη είναι ότι ζει μόνιμα στην ξηρά.
Σε αυτό το άρθρο πρόκειται να διερευνήσουμε τα χαρακτηριστικά, τον τρόπο ζωής, τη διατροφή και την αναπαραγωγή του καβουριού καρύδας.
Κύρια χαρακτηριστικά
Αυτό το καβούρι ανήκει στην οικογένεια των αρθρόποδων και σχετίζεται στενά με το καβούρι ερημιτών όπως συζητείται παρακάτω. Οι περίεργες μετρήσεις του έχουν προκαλέσει πολλούς επιστήμονες να τον περιγράψουν ως αληθινό τέρας. Το πρώτο χαρακτηριστικό που ξεχωρίζει περισσότερο είναι το τεράστιο μέγεθος. Είναι ικανό να ζυγίζει έως 4 κιλά και έχει μέγιστο μήκος σχεδόν ενός μέτρου. Αυτό τον κάνει να γίνει το μεγαλύτερο και τρομακτικό καβούρι στον κόσμο.
Με αυτό το τεράστιο μέγεθος, αυτό το καβούρι χρειάζεται μεγάλους αμμόλοφους στα μπροστινά πόδια και τρομακτικά νύχια που χρησιμεύουν για να ασκήσουν δύναμη συντριβής στο θήραμά του. Αυτά τα νύχια έχουν δύναμη σύνθλιψης ή παρόμοια με εκείνη πολλών άλλων αρπακτικών που κυνηγούν δαγκώνοντας.
Αν και έχω σκεφτεί έναν τύπο χερσαίου καβουριού, οι πρώτες αρχές στη ζωή αυτού του ζώου γίνονται στη θάλασσα όπως συμβαίνει με άλλα καβούρια. Τα δέντρα καρύδας είναι μόνο μικροσκοπικές προνύμφες που παρασύρονται από τα ρεύματα του ωκεανού κατά τον πρώτο μήνα της ζωής τους. Καθώς εξελίσσονται, αναδύονται για κάποιο χρονικό διάστημα από τον βυθό της θάλασσας για να αναζητήσουν το είδος του κελύφους που μπορεί να το κάνει το σπίτι τους. Γι 'αυτό ανέφερα νωρίτερα ότι μοιάζει πολύ με τον καβούρι ερημίτη.
Αυτό το ορυκτό δολοφόνο που προέρχεται από τη δημιουργία του δικού του οικοτόπου και την αλλαγή από έναν υδρόβιο βιότοπο σε ένα επίγειο οφείλεται σε ένα μοναδικό όργανο που ονομάζεται διακλαδικός πνεύμονας που έχει αναπτυχθεί καθ 'όλη την εξέλιξη και βρίσκεται στα μισά μεταξύ των βράγχων και των πνευμόνων. Καθώς το καβούρι καρύδας μεγαλώνει στη στεριά, κινείται από το ένα πόντσα στο άλλο, όπως κάνει το καβούρι ερημιτών.
Διατροφή καβουριών καρύδας
Η διατροφή των ασπόνδυλων που κινδυνεύουν να εξαφανιστούν δεν είναι μόνο καρύδες όπως μπορεί κανείς να μαντέψει. Είναι αλήθεια ότι οι καρύδες είναι το κύριο μέρος της διατροφής των καβουριών, εξ ου και το κοινό τους όνομα. Για να φτάσει σε αυτό το τεράστιο μέγεθος, το καβούρι καρύδας πρέπει να τρώει σχεδόν τα πάντα. Οι διατροφικές ανάγκες τους φτάνουν σε τέτοιο σημείο που να μπορούν να στραφούν στο καρόνι για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τους.
Αναπτύσσονται πολύ αργά και δεν φθάνουν στην αναπαραγωγική ωριμότητα έως ότου είναι 6 ετών. Αλλά παρόλα αυτά, Αυτό συμβαίνει επειδή το προσδόκιμο ζωής αυτού του ζώου μπορεί να φτάσει τα 30 και 40 χρόνια.
Η διατροφή βασίζεται κυρίως σε κάθε είδους οργανική ύλη που μπορεί να βρεθεί στο δρόμο. Αποσυντιθέμενα φρούτα, φύλλα, αυγά χελώνας και ακόμη και σφάγια άλλων ζώων. Αυτός ο τύπος σίτισης δεν το καθιστά πολύ δύσκολο να αναπτυχθεί και γι 'αυτό φτάνει σε αυτό το τεράστιο μέγεθος. Οι επιστήμονες μπόρεσαν να τεκμηριώσουν ότι σε ορισμένα νησιά όπου το κύριο φαγητό τους, καρύδα, αυτό θα ήταν καβούρια καρύδας, έχουν γίνει ένας τύπος αρπακτικού καβουριού. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι είναι σε θέση να επιτεθεί σε οποιοδήποτε άλλο ζώο είναι δυνατόν.
Για να το κάνει αυτό, χρησιμοποιεί τα μεγάλα νύχια και τα μπροστινά πόδια του για να επιτεθεί σε ζώα όπως κοτόπουλα, γάτες, αρουραίους ή οποιοδήποτε άλλο ζώο στο οποίο μπορεί να φτάσει με τα νύχια του. Οπως γνωρίζουμε, το άνοιγμα καρύδας δεν είναι εύκολο. Ωστόσο, αυτά τα ζώα δεν έχουν καμία δυσκολία να ανοίξουν αυτό το σκληρό φρούτο. Όταν βρουν μια καρύδα, χρειάζεται μόνο να χρησιμοποιήσουν τις μπροστινές πένσες για να την διαλύσουν και να αφαιρέσουν όλη την ινώδη επίστρωση.
Για να βρεις φαγητό, αυτό το καβούρι είναι η βοήθεια μιας εξαιρετικής αίσθησης μυρωδιάς και των ισχυρών κεραιών του που χρησιμεύουν στον εντοπισμό φαγητού, ακόμη και αν βρίσκονται σε μεγάλες αποστάσεις. Συνήθως τρώνε τη νύχτα και μένουν όλη την ημέρα κρυμμένα σε μικρές πέτρινες σπηλιές ή συχνά σκάβουν τα δικά τους λαγούμια για να προστατευθούν από άλλους θηρευτές. Οι αρπακτικοί που επηρεάζουν περισσότερο τους πληθυσμούς καβουριών καρύδας είναι άνθρωποι.
Καβούρι καρύδας που κινδυνεύει
Οι πληθυσμοί αυτών των ζώων δεν έχουν μελετηθεί ποτέ πλήρως. Λόγω αυτού ή όχι, είναι απολύτως γνωστό πόσα αντίγραφα υπάρχουν συνολικά. Η Διεθνής Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) το χαρακτήρισε ως ανεπαρκές σε δεδομένα. Οι πιο πρόσφατες μελέτες αποκαλύπτουν ότι οι πληθυσμοί αυτών των καβουριών έχουν μειωθεί σοβαρά. Αυτή η μείωση των πληθυσμών οφείλεται σε διαφορετικούς παράγοντες όπως μπορούμε να βρούμε υπερεκμετάλλευση και έλλειψη νομοθεσίας από τις κυβερνήσεις για την προστασία αυτών των πόρων.
Καθώς οι ανθρώπινοι πληθυσμοί αυξάνονται και τα εξημερωμένα ζώα έχουν ενσωματωθεί στα περισσότερα νησιά, έχουν υπάρξει αλλαγές στη συμπεριφορά, τη διατροφή και τα πρότυπα θηραμάτων στην τροφική αλυσίδα. Επιπλέον, αυτή η αύξηση του ανθρώπινου πληθυσμού έχει προκαλέσει μεγαλύτερη κατανάλωση του καβουριού καρύδας για το νόστιμο κρέας του. Αυτό το κρέας εκτιμάται ιδιαίτερα στους κατοίκους των νησιών και έχουν μεγάλη κοινωνικοπολιτισμική σημασία.
Η ζήτηση για καβούρια αυξήθηκε σημαντικά, οπότε οι πληθυσμοί συρρικνώνονται δραστικά. Υπάρχει μια μελέτη από το 1989 που αποκάλυψε ότι από τα νησιά όπου βρίσκεται αυτό το καβούρι, κυνηγόταν κατά μέσο όρο 24 καβούρια ανά μήνα. Όπως μπορείτε να φανταστείτε, για ένα είδος αυτού του τύπου 24 αντίγραφα το μήνα είναι ένας υπερβολικός αριθμός. Αυτό θα ισοδυναμούσε με ένα ετήσιο κυνήγι περίπου 49.824 καβουριών που κατανέμονται μεταξύ της τοπικής κατανάλωσης και των εξαγωγών. σε άλλες περιοχές του κόσμου, κυρίως στη Νέα Ζηλανδία.
Μυρίζουν για να μάθουν περισσότερα για το καβούρι καρύδας και το περιβάλλον του που κινδυνεύει να εξαφανιστεί.