Μερικά ψάρια ονομάζονται για το σχήμα τους, άλλα για τον τόπο όπου ζουν και άλλα, όπως στην περίπτωση αυτή, για τον τρόπο που κυνηγούν. Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε τοξότης ψάρια. Ανήκει στο γένος toxotes και υπάρχουν επτά είδη μεταξύ των οποίων βλέπουμε toxotes jaculatrix, toxotex chatareus ή toxotes blythii. Ο περίεργος τρόπος κυνηγιού τους περιγράφηκε το 1767 από έναν επιστήμονα που ονομάζεται Παλλάς.
Σε αυτό το άρθρο θα περιγράψουμε τα είδη ψαριών τοξότης jaculatrix toxotes. Θέλετε να μάθετε τα πάντα για αυτό το ψάρι και τον τρόπο ζωής του;
Κύρια χαρακτηριστικά
Το κοινό του όνομα, τοξότη ψάρια, αναφέρεται στον μυθολογικό τοξότη του Τοξότη. Έχει δοθεί αυτό το όνομα για τον περίεργο τρόπο του κυνηγιού που θα δούμε αργότερα. Έχει κάποια δημοτικότητα ως ψάρια ενυδρείου, αλλά είναι πολύ δύσκολο να το φροντίσετε. Είναι ένα είδος που χρησιμεύει ως πρόκληση για όλους εκείνους που έχουν μεγάλη εμπειρία με ενυδρεία.
Το σώμα του είναι αρκετά βαθύ και το κεφάλι του είναι κεκλιμένο. Το ρύγχος έχει σχήμα V και έχει κάποια σημάδια. Τα μάτια του είναι μεγάλα και ικανά να προσαρμοστούν στην όραση που του δίνει τη δυνατότητα να βλέπει πότε υπάρχει λεία. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να αντιδράσετε εγκαίρως και να την χτυπήσετε.
Όταν αυτό το ψάρι βρίσκεται σε ενυδρεία, συνήθως φτάνει σε μήκος 15 εκατοστά. Στην άγρια φύση Καταγράφηκαν μήκη έως 30 cm. Η συντριπτική πλειοψηφία έχει λαμπερό ασημί χρώμα ή περισσότερο στη λευκή πλευρά με μερικές κάθετες μαύρες ζώνες.
Εκτός από τις μαύρες ζώνες, έχουν μια χρυσή απόχρωση που τρέχει σε όλη την πλάτη τους. Οι ταινίες έχουν τριγωνικό σχήμα όταν βρίσκονται στη μέση του ψαριού στις πλευρές. Κάτω από το σώμα του δεν έχει σημάδια. Τα εξωτερικά άκρα του πρωκτού και του ραχιαίου πτερυγίου είναι μαύρα. Το προσδόκιμο ζωής σας στο η καλή κατάσταση ανέρχεται σε 10 χρόνια.
Τα νεότερα δείγματα μπορούν να φανούν με γυμνό μάτι καθώς έχουν κάποια ακανόνιστα κίτρινα μπαλώματα. Έχουν ένα πιο πεπλατυσμένο και επιμήκη σώμα με πιο μυτερή κεφαλή.
Οικότοπος και περιοχή κατανομής
Το ψάρι τοξότη είναι ένα είδος ψαριού αλμυρού νερού και μπορεί να βρεθεί σε Τροπική Ασία και Αυστραλία, κυρίως. Οι περιοχές όπου υπάρχει περισσότερη αφθονία είναι σε πόλεις όπως η Παπούα, η Νέα Γουινέα και η βόρεια Αυστραλία. Ο βιότοπός τους είναι τα αλμυρά μαγκρόβια μέσα από τα οποία περνούν το χρόνο τους διασχίζοντας τους υφάλους αναζητώντας φαγητό. Τα παλαιότερα είναι μοναχικά είδη που ταξιδεύουν σε κοραλλιογενείς υφάλους, ενώ τα νεότερα μετακινούνται σε ποτάμια και ρέματα.
Αναπτύσσονται σε εκβολές και αλατούχα νερά μεταξύ των μαγγροβίων. Μπορούν επίσης να μεταναστεύσουν σε γλυκά νερά σε περίπτωση έλλειψης τροφίμων.
Για να το διατηρήσετε σε ενυδρείο, απαιτείται ένα από τα 500 λίτρα. Ωστόσο είναι ανεξάρτητα ψάρια και μάλλον κάπως επιθετικά Συνιστάται να το έχετε με ψάρια του ίδιου είδους της οικογένειας τοξικών επειδή απαιτούν τις ίδιες παραμέτρους.
Το Archerfish προέρχεται από περιοχές όπου η αλατότητα, η σκληρότητα και το pH ποικίλλουν όλη την ημέρα ως αποτέλεσμα των παλιρροιών. Ως εκ τούτου τα νερά πρέπει να είναι πολύ σκληρά με το PH να αιωρείται περίπου 8º. Ποτέ μην το φυλάσσετε σε μαλακό νερό. Υποστηρίζει καλά τις υψηλές θερμοκρασίες. Διατηρείται μεταξύ 24 και 28ºC.
Όντας ένα πολύ είδος κολύμβησης, πρέπει να φροντίσουμε να αφήσουμε αρκετό χώρο για αυτό. Το φίλτρο πρέπει να είναι υπερβολικά μεγάλο αποφύγετε την τοξικότητα της αμμωνίας το οποίο γίνεται πιο τοξικό καθώς αυξάνεται η σκληρότητα και το PH του νερού. Είναι σημαντικό να έχουν τις ίδιες υδρόβιες συνθήκες του οικοτόπου τους για την αποφυγή ασθενειών και λοιμώξεων.
Συμπεριφορά του jaculatrix toxotes
Για να ζουν σωστά, πρέπει να υπάρχουν τουλάχιστον τέσσερα δείγματα στο ενυδρείο. Μπορούν να είναι επιθετικοί απέναντι στα ψάρια της ίδιας κατηγορίας εάν έχουν διαφορετικά μεγέθη. Ο καλύτερος τρόπος για να αποφύγετε αυτήν την κατάσταση είναι να αγοράσετε όλα τα ψάρια του ίδιου μεγέθους.
Είναι απαραίτητο το νερό του ενυδρείου να είναι υφάλμυρο. Καλό είναι να μην τα εισάγετε με άλλα είδη de peces πιο ανταγωνιστικές ή εδαφικές, αφού θα έσπερναν το χάος. Άλλα υφάλμυρα ψάρια όπως τα Four Eye Fish, Mudskippers ή Large Mollys μπορούν να γίνουν καλοί σύντροφοι, όπως και οι Monkeys, οι Scats και οι Puffs.
Σίτιση τοξότης
Η διατροφή του Archerfish είναι κυρίως σαρκοφάγα Τρέφονται γενικά με έντομα και αράχνες που είναι ικανά να κυνηγούν στην επιφάνεια του νερού. Στην επόμενη ενότητα θα δούμε τον περίεργο τρόπο κυνηγιού. Μπορεί επίσης να τρέφεται με άλλα μικρά ψάρια και καρκινοειδή.
Εάν αυτό το είδος φροντίζεται σε αιχμαλωσία σε ένα ενυδρείο, θα προτιμήσουν ζουν ασπόνδυλα, μικρά ζωντανά έντομα και μικρά ψάρια.
Τρόπος κυνηγιού
Από τότε που αρχίσαμε να περιγράφουμε τα τοξικά ψάρια, έχουμε αναφέρει ότι έχει έναν περίεργο τρόπο κυνηγιού. Είναι ένας τρόπος που αυτό το ψάρι έχει αναπτυχθεί για να κυνηγήσει. Και είναι αυτό είναι ικανός να πυροβολήσει ένα πίδακα νερού υπό πίεση στο θήραμά του μέσα από ένα αυλάκι στην οροφή του στόματος τους. Το πίδακα του νερού βγαίνει με μεγάλη δύναμη. Είναι ικανό να χτυπήσει έντομα και αράχνες που είναι σκαρφαλωμένα στα κάτω κλαδιά κοντά στο νερό. Μόλις πέσουν στην επιφάνεια του νερού, τρώγονται γρήγορα.
Φαίνεται σαν ο τοξότης ψάρια, με την πάροδο των ετών, να έχει μάθει να ξέρει ακριβώς πού θα πέσει το θήραμα. Είναι εξαιρετικά γρήγοροι όταν πρόκειται να καταβροχθίσουν το θήραμά τους.
Για να πυροβολήσετε το πίδακα νερού, πρέπει να σηκώσετε τη γλώσσα σας στην οροφή του στόματος σας. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να διαμορφώσετε το τζετ σε σωλήνα και το κάλυμμα κλείνει γρήγορα για να του δώσει δύναμη. Τα περισσότερα ψάρια τοξότης είναι σε θέση να πυροβολήσουν έως και 1,5 μέτρα. Μερικά άγρια δείγματα των οποίων το μήκος είναι μεγαλύτερο, έχουν δει να εκτοξεύονται έως και 3 μέτρα μακριά.
Μόλις το θήραμα καταρριφθεί από τον πυροβολισμό, τα ψάρια τοξότης κολυμπούν με μεγάλη ταχύτητα στο σημείο προσγείωσης. Φτάνουν στο θήραμά τους μόλις 100 χιλιοστά του δευτερολέπτου. Υπάρχουν κάποιες μελέτες που έχουν γίνει για το ψάρι τοξότης και τη μεγάλη του βολή. Έχουν αναλυθεί εκατοντάδες de peces και συνήχθη το συμπέρασμα ότι θα μπορούσαν να εκπαιδευτούν να χτυπούν κινούμενα αντικείμενα. Η ικανότητα να χτυπάς κινούμενους στόχους είναι μια συμπεριφορά που μαθαίνεται αργά.
Αναπαραγωγή
Είναι δύσκολο να διαφοροποιηθεί το φύλο μεταξύ ανδρών και γυναικών. Η αναπαραγωγή του σε αιχμαλωσία είναι πολύ δύσκολη. Είναι απαραίτητο να τα έχετε σε πολύ μεγάλες ομάδες εάν θέλετε να αναπαράγετε. Δεν υπάρχει τρόπος να τα αναγκάσουν να αναπαραχθούν, αλλά πρέπει να το αφήσετε να συμβεί από μόνο του. Μέχρι σήμερα, έχουν αναπαραχθεί μόνο μερικές φορές σε ενυδρεία και κατά λάθος.
Όταν το θηλυκό γονιμοποιείται σχεδόν 3.000 αυγά απελευθερώνονται και παραμένουν αιωρούμενα να έχετε καλύτερες πιθανότητες εκκόλαψης. Όταν συμβεί αυτό, συνιστάται να τα μεταφέρετε σε άλλη δεξαμενή μέχρι να εκκολάψουν τα αυγά. Χρειάζονται μόνο 12 ώρες. Τα τηγανητά τρώνε τα έντομα και νιφάδες που κυμαίνονται. Είναι καλύτερα να μην τους δίνετε τρόφιμα που δεν είναι ζωντανά, έτσι δεν το συνηθίζουν όταν μεγαλώνουν.
Αυτό το ψάρι είναι πολύ διάσημο και δύσκολο να το φροντίσετε, αλλά αν είστε ειδικός στο ενυδρείο, είναι μια μεγάλη πρόκληση.