Υπάρχουν ψάρια που παίρνουν το όνομά τους από τον τρόπο που φαίνονται, όπως το πέτρα ψάρια, και επειδή μοιάζουν με άλλα ζώα, όπως το Κόκορας. Αυτή είναι η περίπτωση του ψάρια κροκοδείλων. Όπως υποδηλώνει το όνομά του, είναι ένα ψάρι που μοιάζει πολύ με αυτό ενός κροκοδείλου. Το επιστημονικό του όνομα είναι Σπάτουλα Atractosteus. Είναι διάσημο, όχι μόνο για την εμφάνισή του, αλλά επειδή έχει την ικανότητα να εισέρχεται και να βγαίνει από το νερό. Είναι ικανό να φτάσει έως και δύο ώρες έξω από το νερό χωρίς κανένα πρόβλημα. Είναι πραγματικά ένα περίεργο ψάρι που αξίζει να γνωρίζετε.
Σε αυτό το άρθρο θα εξηγήσουμε τα πάντα σχετικά με αυτό το ψάρι κροκοδείλου, από τα κύρια χαρακτηριστικά του μέχρι τη διατροφή και την αναπαραγωγή του. Θέλετε να μάθετε περισσότερα;
Κύρια χαρακτηριστικά
Η ικανότητα αυτού του ψαριού να εισέρχεται και να βγαίνει από το νερό είναι φανταστικό καθώς σας δίνει μεγάλη ευελιξία στη ζωή σας. Τα ψάρια περιορίζονται στο υδάτινο περιβάλλον και, ακόμη και αν υπάρχει τροφή κοντά τους, το γεγονός ότι είναι έξω από το νερό σας εμποδίζει ήδη να έχετε πρόσβαση σε αυτό.
Η εμφάνιση του κροκοδείλου είναι πιο έντονη στο πρόσωπο, καθώς έχει επιμήκη ρύγχος και μικρότερη κάτω γνάθο. Είναι αρκετά μεγάλο σε μέγεθος, μήκους περίπου 3 μέτρων και βάρους 200 κιλών. Υπάρχουν πραγματικά άνθρωποι που βλέποντάς το, το έχουν μπερδέψει με πραγματικούς κροκόδειλους. Τα θηλυκά είναι συνήθως μεγαλύτερα από τα αρσενικά, όπως και σε πολλά άλλα είδη. de peces.
Το χρώμα του δέρματος τους είναι σκούρο καφέ στο πάνω μέρος και ένα πιο κιτρινωπό λευκό στο κάτω μέρος. Έλα, είναι παρόμοιο με έναν ολόκληρο κροκόδειλο. Ο λόγος αυτής της ομοιότητας δεν έχει καμία εξήγηση. Τα ερπετά και τα ψάρια δεν μοιράζονται πάρα πολλά χαρακτηριστικά που αυτά τα δύο είδη είναι τόσο παρόμοια. Έχει πτερύγια με καφέ κηλίδες και μερικά έχουν καθαρή γραμμή στα πλευρά τους.
Εύρος και οικότοπος
Τα ψάρια κροκοδείλων συνήθως κατοικούν σε μεγάλες λίμνες, ποτάμια και μερικούς βάλτους. Ζουν σε γλυκό νερό, αν και θα μπορούσαν επίσης να το κάνουν με αλμυρό νερό. Η περιοχή διανομής της καλύπτει μεγάλες περιοχές της Αμερικής. Μπορεί να βρεθεί στο εκβολές ποταμού όπως το Οχάιο και το Μισισιπή. Κατοικεί επίσης τεράστιες λίμνες όπως το Eire και το Michigan (γνωστό ότι είναι μια από τις μεγαλύτερες λίμνες στον κόσμο) και σε περιοχές όπως η Αλαμπάμα, το Τενεσί, το Αρκάνσας, η Οκλαχόμα, η Γεωργία, η Φλόριντα και το Τέξας.
Προτιμά τα νερά που είναι πιο ρηχά να έχουν καλύτερη ορατότητα στο θήραμά του. Τα ανοιχτά νερά είναι τα αγαπημένα του, καθώς έχει περισσότερο χώρο για να προετοιμάσει την επίθεσή του. Ως συνήθως, κινούνται σε νερά των οποίων το βάθος είναι μεταξύ 3 και 5 μέτρων και μερικά τέλματα με στάσιμα νερά.
Καθώς είναι σε θέση να βγουν από το νερό για λίγες ώρες, βρίσκονται κοντά στο νερό για ηλιοθεραπεία σαν να ήταν χελώνες. Τοποθετούνται δίπλα σε δέντρα, βούρτσα ή κορμούς που πέφτουν στο νερό. Δεδομένου ότι είναι ένα είδος ακτής, θα το βρίσκουμε πάντα κοντά σε όχθες όπου μπορεί να υπάρχουν ζιζάνια. Είναι σπάνιο να τα δείτε σε ανακαλυφθέντες ιστότοπους όπου δεν έχουν καθόλου προστασία.
Διατροφή ψαριών κροκοδείλου
Οπως αναμενόταν, Είναι ένα ψάρι του οποίου η διατροφή είναι σαρκοφάγα. Αγαπούν να τρώνε άλλα ψάρια μικρότερα από αυτά. Αν και τρώει όχι μόνο άλλα μικρότερα ψάρια, αλλά όταν χτυπάει η πείνα, τρώει σχεδόν τα πάντα. Αγαπούν τα καρκινοειδή όπως γαρίδες και καβούρια και μπορούν να τρώνε υδρόβια πουλιά, χελώνες, ακόμη και μικρά θηλαστικά.
Ακόμα κι αν η πείνα πιέζει και δεν υπάρχουν αρκετοί πόροι γύρω σου, μπορεί να φάει το καρράνι που βρίσκεται στο δρόμο. Αν και είναι ένα ψάρι που φαίνεται αργό λόγω του μεγέθους και του βάρους του, είναι ικανό να επιτεθεί στο θήραμά του με μεγάλη ταχύτητα και βεβαιότητα.
Αναπαραγωγή
Αυτό το είδος έχει μια συμπεριφορά που δεν είναι κοινή σε άλλα είδη de peces. Για παράδειγμα, έχουν τη συνήθεια να μαζεύοντας μεγάλο αριθμό αρσενικών σε ρηχά νερά και κοντά στη βλάστηση. Εκεί τοποθετούνται, ένας προς έναν, για να διαγωνιστούν για να δουν ποιος κερδίζει τη γυναίκα. Πρέπει να έχουμε κατά νου ότι τα θηλυκά μπορούν να αφήσουν περισσότερα από ένα αρσενικά να γονιμοποιήσουν τα αυγά. Επομένως, ο λόγος που ανταγωνίζονται είναι πραγματικά σοβαρός.
Όταν τα θηλυκά γεννούν τα αυγά τους, κολλάνε σε βράχια ή βλάστηση για να μεγαλώσουν. Τα αυγά είναι πράσινα και κόκκινα. Ο μηχανισμός προσκόλλησης στα υποστρώματα είναι η επιβίωση. Σε περίπτωση εντοπισμού από άλλους αρπακτικούς και διατρέχουν τον κίνδυνο κατάποσης, έχουν άλλος ακόμη μεγαλύτερος αμυντικός μηχανισμός: είναι δηλητηριώδεις. Εάν ένα άλλο ζώο καταπιεί τα αυγά, θα δηλητηριαστεί.
Η αναπαραγωγή γίνεται λίγο πολύ μεταξύ των μηνών Φεβρουαρίου έως Ιουνίου. Δεν έχουν σταθερό μέρος, αλλά κάθε ημερομηνία μπορεί να διαφέρει. Χρειάζονται απλώς ζιζάνια και ρηχά νερά.
Αυτά τα ψάρια έχουν προσδόκιμο ζωής μεταξύ 25 και 50 ετών. Ανάλογα με τις περιβαλλοντικές συνθήκες που υπάρχουν, μπορεί να διαρκέσουν περισσότερο ή μικρότερο. Τα θηλυκά γενικά ζουν περισσότερο από τα αρσενικά.
Χάρη στο μέγεθος και το σχήμα τους, αυτά τα ζώα δεν έχουν σχεδόν κανένα φυσικό αρπακτικό ζώο στο βιότοπό τους. Όταν τηγανίζουν εάν πρέπει να είστε προσεκτικοί με τον Αμερικανό αλιγάτορα, αφού αγαπούν τα ψάρια κροκοδείλων όταν είναι νέοι.
Ανάπτυξη δάχτυλων
Όταν τα ψάρια του κροκοδείλου εκκολάπτονται από το αυγό, είναι μικρές προνύμφες μήκους μόλις 2,5 cm. Είναι πολύ εύθραυστα και λεπτά. Μπορούν να κινηθούν χάρη στην κίνηση που ασκείται από το νήμα που έχει ως ουρά, αν και αυτό το νήμα δεν διαρκεί πολύ. Δεν έχει προβλήματα ανάπτυξης, καθώς το κάνει με μεγάλη ταχύτητα. Μόλις 2 ετών, μπορούμε να βρούμε ενήλικα και ανεπτυγμένα δείγματα.
Αν και τα θηλυκά καταφέρνουν να έχουν μεγαλύτερο τελικό μέγεθος, τα αρσενικά είναι σε θέση να μεγαλώσουν και να ωριμάσουν νωρίτερα. Ίσως αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο έχουν μικρότερο προσδόκιμο ζωής. Ενώ τα αρσενικά μεγαλώνουν 48 cm ετησίως, το θηλυκό μεγαλώνει μόνο με ρυθμό 38 cm.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για τα ψάρια κροκοδείλων.