Ψάρια φαναριού

Σήμερα ταξιδεύουμε στον βυθό της αβύσσου όπου βρίσκουμε θαλάσσια είδη πολύ διαφορετικά από αυτά που έχουμε στην επιφάνεια. Αυτές οι μορφές είναι το αποτέλεσμα των διαδικασιών προσαρμογής στα βάθη, καθώς οι συνθήκες εκεί είναι διαφορετικές. Μεταξύ των σπάνιων ειδών υπάρχουν, βρίσκουμε τα ψάρια του φαναριού. Αυτό είναι το αστέρι αυτού του άρθρου και σας διαβεβαιώνω ότι θα εκπλαγείτε πολύ όταν το μάθετε. Το επιστημονικό του όνομα είναι κεντροφρύνη σπινουλώδες και κατοικεί σε βάθη άνω των 4.000 μέτρων.

Θέλετε να μάθετε όλα τα μυστικά σχετικά με τα φαναράκια; Διαβάστε και μάθετε για αυτό.

Ζώνη Abyssal

Τα ψάρια στο βυθό έχουν διαφορετικά χαρακτηριστικά αφού πρέπει να προσαρμοστούν σε νέες περιβαλλοντικές συνθήκες. Μεταξύ αυτών είναι η έλλειψη ηλιακού φωτός, η υψηλή ατμοσφαιρική πίεση, η απουσία θαλάσσιων φυτών όπως φύκια κ.λπ. Όλες αυτές οι δυσμενέστερες συνθήκες κάνουν τα είδη που κατοικούν σε αυτά τα βάθη να τείνουν να αναπτύσσουν όργανα που τους επιτρέπουν να προσαρμόζονται και να επιβιώνουν καλύτερα.

Η περιοχή όπου ζει το ψάρι του φαναριού είναι γνωστή ως η αβυσσοπαγική ζώνη. Είναι μια περιοχή του ωκεανού που έχει βάθος πάνω από 4.000 μέτρα και ξεχωρίζει για την απουσία του ηλιακού φωτός. Το περιβάλλον είναι αρκετά κρύο και η υδροστατική πίεση είναι ακραία. Ελλείψει θρεπτικών ουσιών, το lanternfish έχει αναπτύξει διάφορα όργανα προσαρμογής. Είναι σχεδόν αδύνατο για τους ανθρώπους να φτάσουν σε αυτήν την περιοχή για να πραγματοποιήσουν τις σχετικές μελέτες, δεδομένων των ακραίων συνθηκών.

Κύρια χαρακτηριστικά

Το φανάρι έχει μήκος 23 εκατοστών. Το κεφάλι του είναι αρκετά μεγάλο και το σαγόνι είναι εξίσου μεγάλο με το κεφάλι. Έχει λεπτά και αναδυόμενα δόντια για να μπορεί να γαντζώσει καλά τη λεία του. Έχει σεξουαλικό διμορφισμό, οπότε είναι εύκολο να αναγνωρίσετε ένα αρσενικό και ένα θηλυκό.

Το χρώμα του δέρματος γίνεται κόκκινο σε μαύρο και έχει μεγάλο αριθμό στενών αγκαθιών. Το προσάρτημα βρίσκεται κοντά στο ρύγχος και είναι γνωστό ως Illicium. Έχουν υβριδική γενειάδα που τους βοηθά να διακρίνονται εύκολα από άλλα είδη.

Όσον αφορά το κρέας του, είναι αρκετά υδατώδες. Έχοντας τόσο πολύ νερό στο δέρμα, τα οστά είναι αρκετά ελαφριά και καλύπτονται με ένα λεπτό στρώμα ανθρακικού ασβεστίου.

Οικότοπος και τροφή

Για να βρείτε αυτό το είδος πρέπει να πάτε ο Ειρηνικός Ωκεανός από την Μπάχα Καλιφόρνια στα νότια των Νήσων Marquesas και τον Κόλπο της Καλιφόρνιας. Έχει επίσης καταγραφεί στα νερά της Νέας Γουινέας, της Θάλασσας της Νότιας Κίνας, της Βενεζουέλας και του καναλιού της Μοζαμβίκης. Αυτό κάνει το lanternfish να έχει μεγάλη ποικιλία τόσο στα τροπικά όσο και στα υποτροπικά νερά.

Τα ψάρια που έχουν μελετηθεί έχουν πιαστεί σε βάθη 650 μέτρων το 2000. Έχοντας τόσο μεγάλη εμβέλεια, αυτό το ψάρι έχει δει μόνο ζωντανό περίπου 25 φορές από τότε που ανακαλύφθηκε.

Όσο για τη διατροφή του, είναι εντελώς σαρκοφάγο. Σαν το ηλιόλουστο Τρέφονται με μικρά ψάρια που βρίσκονται στον ίδιο βιότοπο. Είναι πραγματικοί ειδικοί στον κόσμο του κυνηγιού. Προσελκύουν το θήραμα με το χαρακτηριστικό προσάρτημα για το οποίο ονομάζεται. Καθώς πλησιάζει το θήραμα, ανοίγουν το τεράστιο στόμα τους για να τα καταπιούν εντελώς.

Είναι σε θέση να καταπιούν το θήραμα δύο φορές το μέγεθός τους έχοντας το στόμα τόσο ελαστικό. Όχι μόνο έχει ελαστικά χαρακτηριστικά στο στόμα για να μπορεί να καταπιεί είδη διπλάσια από το μέγεθός του, αλλά έχουν και ένα στομάχι που μπορεί να επεκταθεί.

Αναπαραγωγή

Όταν πρόκειται για αναπαραγωγή, αυτό το ψάρι είναι αρκετά περίεργο. Το θηλυκό έχει μόνο μία ωοθήκη ευθυγραμμισμένη με αρκετές προεξοχές του επιθηλίου. Αυτές οι προβολές είναι παρόμοιες με τις λάχνες. Για ακόμη μεγαλύτερη περιέργεια, το αρσενικό γίνεται ένα είδος παρασίτου όταν ζευγαρώνει με το θηλυκό. Το αρσενικό πρέπει να μείνει για μεγάλο χρονικό διάστημα αναζητώντας το θηλυκό, λαμβάνοντας υπόψη τις περιβαλλοντικές συνθήκες στις οποίες βρίσκεται.

Το σκοτάδι, η έλλειψη θρεπτικών συστατικών και η σκληρή ζωή των βυθισμένων βυθών σημαίνει ότι, όταν το αρσενικό συναντά τη γυναίκα του, ενεργοποιούν τον σεξουαλικό τους παρασιτισμό. Πρόκειται για την ένωση του αρσενικού με το θηλυκό μέσω της εμπλοκής των δοντιών. Για να παράγει το σπέρμα που ευνοεί τη γονιμοποίηση των αυγών για τους νέους, το αρσενικό πίνει το αίμα της γυναίκας ενώ παρασιτίζει την με τα δόντια του.

Δεδομένων των ακραίων συνθηκών στις οποίες ζουν τα φαναράκια, η σύλληψη αυτών των δειγμάτων γίνεται κάτι πολύ περίπλοκο για τον άνθρωπο. Μόνο 25 δείγματα έχουν συλληφθεί από τότε που ανακαλύφθηκε το είδος. Παρ 'όλα αυτά, είναι ένα είδος που έχει γίνει πολύ διάσημο για τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του. Ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι μπορούν να αναπτύξουν τεχνολογία ικανή να μελετήσει καλά τις βαθιές θάλασσες για να λάβει περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τον οικότοπο και τη συμπεριφορά αυτών των ειδών χωρίς να προκαλέσει βλάβη στο θαλάσσιο περιβάλλον.

Όχι μόνο το φαναρόψαρο σχετίζεται στενά με φθορίζοντα βακτήρια, αλλά υπάρχουν και περισσότερα είδη. Χάρη σε αυτόν τον μικρό φωτισμό, μπορούν να λύσουν κάπως την έλλειψη φωτός στη ζώνη της άβυσσου. Αυτά τα βακτήρια κάνουν ορισμένα μέρη του σώματος να λάμπουν και να χρησιμεύουν έτσι ώστε τα ψάρια να μπορούν να κινούνται και να τρέφονται. Τους βοηθά επίσης να εντοπίσουν μεταξύ των μελών του ίδιου είδους για να δουν εάν είναι δυνατό το ζευγάρωμα και η αναπαραγωγή.

Περιέργειες των ψαριών φαναριού

Παρά το γεγονός ότι ζει στα βαθιά, αυτό το ψάρι επηρεάζεται από ανθρώπους. Είναι πολύ συνηθισμένο σε πιάτα σε πολλές περιοχές του κόσμου για την υπέροχη γεύση του. Η σύλληψή του είναι δυνατή λόγω των επιπτώσεων του φαινομένου του Ελ Νινιο. Είναι μια διακύμανση των θερμοκρασιών του νερού που προκαλεί το φανάρι να πεθάνει και να εμφανίζεται στην επιφάνεια που αιωρείται.

Επηρεάζεται επίσης από την οξίνιση των ωκεανών που προκαλεί την κλιματική αλλαγή.

Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να γνωρίσετε καλύτερα τον φαναρόψαρο και τις μεγάλες περιέργειές του.