Σήμερα ερχόμαστε να μιλάμε για ένα ψάρι με κακό χαρακτήρα, από τότε πρήζεται όταν απειλείται από άλλο. Πρόκειται για τα ψάρια puffer. Ανήκει στην οικογένεια Tetraodontidae και είναι ένα φοβερό ψάρι, ενώ θαυμάζεται για την ικανότητά του να διογκώνεται σαν μπάλα.
Θέλετε να μάθετε τα πάντα για τα ψάρια puffer;
Χαρακτηριστικά του ψαριού puffer
Με την πρώτη ματιά, αυτό το ζώο φαίνεται πολύ αβλαβές, αλλά όταν αισθάνεται ότι απειλείται ή δέχεται επίθεση, διογκώνεται σαν μπάλα και συμπληρώνεται από τη χρήση μιας εξαιρετικά δηλητηριώδους ουσίας για να αμυνθεί.
Το σώμα του είναι αρκετά μαζούτο και έχει ένα μεγάλο και πολύ διογκωμένο κεφάλι. Μπορεί να φτάσει έως και 20 cm σε μήκος, αν και όταν διατηρείται σε αιχμαλωσία ή σε δεξαμενή ψαριών δεν υπερβαίνει τα δέκα. Τα μάτια έχουν κυκλικό σχήμα, αρκετά μεγάλα και μαύρα. Το στόμα έχει ενισχυμένα χείλη και το πάνω έχει σχήμα ράμφος παπαγάλου. Δεδομένου ότι δεν έχει πυελικά πτερύγια και το ραχιαίο πτερύγιο είναι πολύ μικρό, είναι πολύ διαφοροποιημένο και βρίσκεται πίσω από το ουραίο προσάρτημα. Όσον αφορά το χρώμα, κυριαρχούν τα πρασινωπά κίτρινα χρώματα στο πάνω μέρος του σώματος ενώ στο λαιμό και την κοιλιά έχει πιο ασημί και λευκό χρώμα.
Έχει μαύρες κουκκίδες σε όλο το σώμα του που το βοηθούν να συνδυάζεται με το περιβάλλον. Είναι πολύ ευέλικτο και γρήγορο. Το βάρος του ποικίλλει επίσης ανάλογα με το είδος από 150 γραμμάρια έως 10 κιλά. Είναι ψάρια χωρίς ζυγαριές και έχουν τραχύ, μυτερό δέρμα.
Εάν η φροντίδα σας είναι σωστή, μπορεί να έχετε προσδόκιμο ζωής μεταξύ 8 και 10 ετών.
Συμπεριφορά και συμβατότητα
Τα ψάρια puffer δεν συνιστάται να το έχετε σε μια δεξαμενή με άλλα ψάρια, δεδομένου ότι Είναι το ψάρι με τον χειρότερο χαρακτήρα που υπάρχει. Εάν το τοποθετήσετε με περισσότερα ψάρια, είναι πολύ πιθανό ότι θα καταλήξει να τα καταβροχθίζει όταν τα δει. Είναι ικανό να τρώει ακόμη και τα δείγματα του ίδιου είδους.
Αντίθετα, όταν αισθάνεται ότι απειλείται από την επίθεση ενός άλλου ψαριού, αρχίζει να καταπιεί νερό και να φουσκώνει σαν μπάλα μέχρι να γίνει μπαλόνι και δεν μπορεί να καταβροχθιστεί από το στόμα των εχθρών. Σε περίπτωση που παγιδευτεί και καταπιεί, το αμυντικό σύστημα pufferfish περιέχει ένα θανατηφόρο δηλητήριο που ονομάζεται τετροδοτοξίνη. Είναι τόσο επικίνδυνο και δηλητηριώδες θα μπορούσε να σκοτώσει έως και 30 άτομα.
Όταν τα ψάρια puffer είναι νεότερα, δεν έχει επιθετική συμπεριφορά, το αντίθετο. Είναι πολύ ήσυχο και ήσυχο. Ωστόσο, καθώς μεγαλώνει είναι όταν γίνεται πιο επιθετικό και εδαφικό, ειδικά με άλλα είδη, αλλά και με τα δείγματά του.
Οι βιολόγοι που μελετούν αυτό το ψάρι πιστεύουν ότι η ικανότητά του να διογκώνεται αναπτύχθηκε λόγω της χαμηλής ικανότητας κολύμβησης. Για το λόγο αυτό, έπρεπε να αναπτύξει έναν τύπο μηχανισμού άμυνας για να αποφευχθεί η κατανάλωση από άλλα ψάρια. Επομένως, όταν το ψάρι καπνίσματος δέχεται επίθεση από άλλο, αντί να φεύγει, διογκώνεται. Ορισμένα είδη αυτού του ψαριού έχουν επίσης αγκάθια στο δέρμα που βοηθούν στην αποφυγή της κατανάλωσης.
Καπνιστό κρέας ψαριού
Το κρέας ορισμένων ειδών ψαριού puffer θεωρείται λιχουδιά. Φυσικά, είναι απαραίτητο ο μάγειρας να ξέρει πώς να διαχωρίζει εντελώς το δηλητήριο από το βρώσιμο κρέας. Στην Ιαπωνία το όνομά του είναι φούγκο και είναι γνωστό ότι είναι εξαιρετικά ακριβό και μπορεί να προετοιμαστεί μόνο από εξουσιοδοτημένους, εκπαιδευμένους επαγγελματίες σεφ, καθώς μια κακή περικοπή θα σήμαινε το θάνατο του πελάτη.
Ανεξάρτητα από το πόσο καλός είναι ένας σεφ, υπάρχουν αποτυχίες που συμβαίνουν και αυτό προκαλεί το θάνατο αρκετών ανθρώπων ετησίως.
Τύποι και είδη και οικότοποι
Υπάρχουν περισσότερα από 120 είδη ψαριών puffer σε όλο τον κόσμο. Η συντριπτική πλειονότητα αυτών ζει σε τροπικά και υποτροπικά νερά, αλλά μερικά ζουν σε φρέσκα και υφάλμυρα νερά. Μερικές ποικιλίες προειδοποιούν για τον κίνδυνο τους με σημάδια στο σώμα ή κάποιο είδος πιο εντυπωσιακού χρώματος, ενώ άλλες έχουν στίγματα μοτίβο που τους επιτρέπει να αναμειγνύονται με το περιβάλλον και να περνούν απαρατήρητα.
Είναι πιο μοναχικά ψάρια και ζουν περίπου 300 μέτρα βάθος, κυρίως σε περιοχές κοραλλιογενών υφάλων.
σίτιση
Η διατροφή αυτού του ψαριού περιλαμβάνει κυρίως ασπόνδυλα ζώα και φύκια, αν και είναι παμφάγο. Τρέφεται με λεία προνύμφες, έντομα, σαλιγκάρια και σκουλήκια. Η συμπεριφορά του με τα περίχωρά του είναι να δαγκώνει ό, τι έρχεται. Με το σκληρό ράμφος του μπορεί να χωρίσει κοχύλια, να φάει μύδια, μύδια και οστρακοειδή.
Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η θανατηφόρα τοξίνη τους αναπτύσσεται από βακτήρια στα ζώα που τρώνε.
Μερικά είδη, δεδομένης της έντονης μόλυνσης στα νερά, είναι πιο ευάλωτα λόγω απώλειας ενδιαιτημάτων και υπεραλίευσης. Γενικά θεωρείται μη απειλούμενος πληθυσμός λόγω του σταθερού αριθμού του πληθυσμού.
Φροντίδα και αναπαραγωγή
Τα ψάρια puffer χρειάζονται θερμοκρασίες 22 έως 26 μοίρες για προσομοίωση ζεστών νερών τροπικών περιοχών. Καθώς δεν υπάρχει σεξουαλικός διμορφισμός, το αρσενικό και το θηλυκό διαφοροποιούνται πολύ καλά.
Για την αναπαραγωγή αυτών των ψαριών σε ένα ενυδρείο, είναι απαραίτητο να το προετοιμάσετε με πυκνό πυθμένα, ένα φίλτρο πλάκας και καλά εφοδιασμένο με πέτρες και βράχους που μπορούν να χρησιμοποιήσουν για να δημιουργήσουν σπήλαια και να κρύψουν. Το ενυδρείο πρέπει να έχει 1,5 γραμμάρια αλατιού για κάθε λίτρο νερού.
Όντας ένα ωοειδές ψάρι, το θηλυκό γεννά τα αυγά στη θαλάσσια βλάστηση και μετά από μια εβδομάδα, τα αυγά αρχίζουν να εκκολάπτονται. Είναι τότε που η μητέρα φεύγει και ο πατέρας είναι αυτός που τους φροντίζει μέχρι να μάθουν να κολυμπούν.
Ασθένειες και τιμές
Τα ψάρια puffer μπορεί να προσβληθούν από οποιαδήποτε τυπική ασθένεια ψαριών ενυδρείου, αν και είναι πιο ευάλωτο σε ορισμένα παράσιτα εάν ζουν σε γλυκά νερά.
Όσον αφορά τις τιμές, ανάλογα με το είδος, μπορεί να κυμαίνονται μεταξύ 7,5 και 50 €.
Όπως μπορείτε να δείτε, αυτά τα ψάρια είναι μοναδικά και ξεχωριστά στο βιότοπό τους, οπότε το να τα έχετε σε μια δεξαμενή ψαριών είναι μια πρόκληση που δεν είναι κατάλληλη για αρχάριους.