El риба серано, неговото специфично име е серано скриба, тоа е еден вид издолжено тело, иако погусто од тоа на серанус групер, од кои се разликува, исто така по главата, повеќе зашилена и по опашката, скратена или заоблена. Каудалниот педункул на рибата серано е дебел со голема уста и видлива е максилата, без лушпи или супермаксила.
Пред-духот е целосно назабен и оперкулумот има три рамни боцки. На скали тие се карактеристично мали, на страничната линија е помеѓу 65 и 75.
La обоеноста го прави овој серанид непогрешлив вид и несомнено убаво, грбот и дел од крилјата се розеви или бледо кафеави и имаат пет и седум темно кафеави попречни ленти, големо сино место, кое станува поочигледно со возраста и големината на рибите, го зафаќа вентралниот дел од крилјата од пред аналната перка, дел од опашкиот педун и опашката се жолти.
Главата на овие сераниди е вистински лавиринт од синкасти синусни линии што потсетува на арапското писмо. И покрај импозантниот изглед, оваа планинска риба ретко го надминува оној Должина од 25 см.
Серано рибата живее во релативно плитки карпести долни и пасишта на морска трева. Се чини дека постои батиметрична сегрегација со серанус кабрила. Кога и двата вида се симпатични, густината на серански писар има тенденција да се намалува со длабочината, додека таа кај серусот кабрила се зголемува.
Се чини дека оваа поделба се должи на исклучување од живеалиштата, со тенденција да се минимизира меѓуспецифичната конкуренција, имајќи предвид дека кога еден од двата вида е отсутен или е многу редок, другиот не ја пополнува празнината, туку претставува слична батиметрична дистрибуција.
Сераното е а осамена и седечка риба кој жестоко ја брани својата територија против другите колеги. Како и повеќето сераниди, тој е незаситен ловец на риби, кој го сноси камуфлиран во позадина, иако се храни и со ракови, полихаети и мекотели.