Vandaag gaan we het hebben over de blauwe kreeft. Het is een schaaldier dat behoort tot de familie van de Parastacidae. De wetenschappelijke naam is Cherax cainii. Het is vrij goed bekend in de wereld van schaaldieren, dus we gaan er de hele post aan wijden.
Hier kunt u de kenmerken, voeding, voortplanting en andere informatie over de blauwe kreeft kennen.
hoofdkenmerken
Het lichaam van de blauwe kreeft is verdeeld in twee delen. Aan de ene kant is de buik het gebied waar de staart is en aan de andere kant de cephalothorax, waar de thorax en het hoofd zijn. Het is bedekt met een schaal die bescherming biedt aan de interne organen. Zijn gezicht eindigt in een puntige vorm. We kunnen vanaf zijn hoofd de ogen benadrukken, die een prominente vorm hebben. Zijn zicht, ondanks wat het uit zijn ogen lijkt, is erg slecht. Daarom moet je je lang van tevoren gebruiken om het oppervlak te kunnen voelen en te weten welke gebieden je op de juiste manier kunt bewegen.
Wat betreft de antennes, hun punt is volledig scherp en scherp. Het heeft ook gevoelige anténules die het gebruikt om aan te raken en te proeven. Door deze sensorische technieken te gebruiken, kunt u het voedsel lokaliseren en de gebieden kennen waardoor het goed kan bewegen. Ze kunnen kwaliteitswater waarderen door onder andere temperatuur, zoutgehalte en pH te meten.
Het onderste deel van de kreeft valt op door vijf paar poten. De eerste twee zijn die met de pincet of chela's. Hij gebruikt ze meestal om zichzelf te verdedigen en aan te vallen. Het tweede en derde paar poten zijn kleine tangen die het gebruikt om voedsel te hanteren. De laatste twee paar poten zijn kleiner en kunnen als normaal worden beschouwd. Hij gebruikt ze om een betere ondersteuning te hebben en zich makkelijker te kunnen verplaatsen.
Wat betreft zijn buik, het wordt het pleon genoemd en het is verdeeld in verschillende mobiele segmenten. In elk segment heeft het kleine vinnen die eindigen in een heel klein laminair segment. Dit fragment wordt een telson genoemd. Het heeft ook pleopoden die het gebruikt om te zwemmen in het ventrale gebied.
Beschrijving
Ze zijn meestal groter, tot 25 cm lang. Een gemiddelde blauwe kreeft weegt ongeveer 500 gram. Dit maakt het een van de grootste zoetwaterkreeften. Ongeveer 25% van zijn lichaamsgewicht bevindt zich in de staart, waardoor dit het deel van zijn lichaam is dat de meeste culinaire interesse heeft. Het vlees is van grote waarde en wordt genoten in voortreffelijke kreeftdelicatessen.
In tegenstelling tot andere soorten kreeft heeft dit exemplaar een blauw lichaam en varieert tussen lichte, bruine, grijze, gele en roodachtige tinten. Afhankelijk van de soort die u behandelt, kan er een kleurenschema zijn. Langs zijn lichaam kan het kleine stippen van zowel witte als gele kleur vertonen.
De mannetjes hebben de klauwen met twee rode vlekken zoals in het deel van het pleon. Deze kenmerken maken het mogelijk om onderscheid te maken tussen mannen en vrouwen. De intensiteit van de kleur hangt volledig af van het geslacht van het individu, de leeftijd en de gezondheid. Hoe groter het is, hoe donkerder het zal zijn.
Gedrag van de blauwe kreeft
De natuurlijke omgeving van deze schaaldier zijn de rivieren. De rivieren waarin het wordt aangetroffen, hebben de neiging om op bepaalde tijden van het jaar hun stroomsnelheid zo sterk te verminderen dat ze zelfs opdrogen. Om deze situatie te verlichten, de blauwe kreeft ontmoet zijn andere metgezellen in de waterbronnen die nog beschikbaar zijn.
Als de droogte van de rivier hem in de open lucht laat en geen tijd heeft om de beschikbare waterbronnen te bereiken, graaft hij een diep gat in de modder om zichzelf te begraven en te wachten tot de nieuwe regens de rivier verbreden. Als de nieuwe regens weer vallen, kan de kreeft naar de oppervlakte komen. Het is in staat om tot een jaar te overleven in perioden van een jaar.
Ze hebben de neiging om de voorkeur te geven aan rotsachtige bodems in de midden- en benedenloop van rivieren. Ze kunnen ook worden gezien in moerassen waar diepere poelen zijn en gaten hebben om zich tussen de rotsen te verbergen.
Het is een van de minst agressieve kreeftachtigen in de zeewereld. Ze gaan perfect samen met andere vissen van vergelijkbare grootte en zelfs groter. Hoewel het vredig is, kan het jagen en de schelpen van andere langzame dieren zoals slakken vernietigen. Het is het meest actief 's nachts. Overdag brengen ze beschermd door in hun hol.
De gemiddelde levensverwachting is meestal een jaar, hoewel exemplaren van maximaal 3 jaar zijn gezien.
voeden
Laten we verder gaan met het voeren van de blauwe kreeft. Het is gebaseerd op ontbindend plantaardig materiaal dat op de bodem van rivieren wordt gevonden. Je kunt kleine groenten en vis eten die niet rotten.
Als je ontbindend voedsel eet, eet je ook de bacteriën en schimmels die ermee geassocieerd zijn en ze zijn erg voedzaam en bevatten veel eiwitten. Het heeft een spijsverteringsstelsel dat vlees en groenten kan verteren. Eet van fruitzaden tot kleine visjes en ga voorbij.
Reproductie van de blauwe kreeft
De blauwe kreeft plant zich tot 4 keer per jaar voort. Het heeft de kenmerken van snelle groei vanaf het begin van zijn geboorte. Zodra het mannetje en het vrouwtje hebben gecoupeerd, gebruikt het vrouwtje fijne haartjes die zich aan de rand van de pleopoden bevinden. Hiermee kun je de eieren vasthouden terwijl ze groeien. De eieren bevinden zich in het zesde segment van de buik waar je een waaiervorm kunt zien.
Bij elke leg kan het tussen de 200 en 1000 eieren opslaan, afhankelijk van de grootte van het vrouwtje. Hoe groter het vrouwtje, hoe meer eieren ze zou moeten leggen, al hangt dit ook af van de leeftijd. Naarmate je ouder wordt, neemt het aantal eieren dat je legt af.
Ik hoop dat je met deze informatie meer te weten kunt komen over de blauwe kreeft en zijn manier van leven.