Sommige vissen zijn genoemd naar hun vorm, andere naar de plaats waar ze leven en andere, zoals in dit geval, naar de manier waarop ze jagen. Vandaag gaan we het hebben over boogschutter vis. Het behoort tot het geslacht toxotes en er zijn zeven soorten waaronder we zien toxotes jaculatrix, toxotex chatareus of toxotes blythii. Hun eigenaardige manier van jagen werd in 1767 beschreven door een wetenschapper genaamd Pallas.
In dit artikel zullen we de boogschuttervissen beschrijven jaculatrix toxoten. Wil je alles weten over deze vis en zijn manier van leven?
hoofdkenmerken
De algemene naam, boogschuttervis, verwijst naar: aan de mythologische boogschutter Boogschutter. Het heeft deze naam gekregen vanwege zijn eigenaardige manier van jagen die we later zullen zien. Het heeft enige populariteit als aquariumvis, maar het is erg moeilijk om voor te zorgen. Het is een soort die een uitdaging vormt voor iedereen die veel ervaring heeft met aquaria.
Zijn lichaam is vrij diep en zijn hoofd is gekanteld. De snuit is V-vormig en heeft enkele markeringen. Zijn ogen zijn groot en kunnen zich aanpassen aan het gezichtsvermogen, waardoor het kan zien wanneer er een prooi boven is. Zo kun je op tijd reageren en haar slaan.
Wanneer deze vis in aquaria zit, bereikt hij meestal een lengte van 15 centimeter. In het wild Er zijn lengtes tot 30 cm geregistreerd. De overgrote meerderheid heeft een glanzende zilveren kleur of meer aan de witte kant met enkele verticale zwarte banden.
Afgezien van de zwarte banden hebben ze een gouden tint die over hun hele rug loopt. De banden krijgen een driehoekige vorm als ze aan de zijkanten in het midden van de vis zitten. Onder zijn lichaam heeft hij geen sporen. De buitenranden van de anaal- en rugvin zijn zwart. Uw levensverwachting in goede staat bedraagt 10 jaar.
De jongste exemplaren zijn met het blote oog te zien omdat ze enkele onregelmatige gele vlekken hebben. Ze hebben een meer afgeplat en langwerpig lichaam met een meer spitse kop.
Habitat en verspreidingsgebied
De boogschuttervis is een soort zoutwatervis en is te vinden in Tropisch Azië en Australië, hoofdzakelijk. De gebieden waar er meer overvloed is, zijn in steden als Papoea, Nieuw-Guinea en Noord-Australië. Hun leefgebied zijn de zoute mangroven waardoor ze tijd doorbrengen met het oversteken van de riffen op zoek naar voedsel. De oudere zijn solitaire soorten die naar koraalriffen reizen, terwijl de jongste naar rivieren en beken trekken.
Ze ontwikkelen zich in estuaria en zoute wateren tussen de mangroven. Ze kunnen ook naar zoet water migreren in geval van voedseltekort.
Om het in een aquarium te houden is één van maximaal 500 liter nodig. Het is echter een onafhankelijke vissen en zelfs enigszins agressief Het wordt aanbevolen om het te hebben met vissen van dezelfde soort van de toxote-familie, omdat ze dezelfde parameters vereisen.
Boogschuttervissen komen uit gebieden waar het zoutgehalte, de hardheid en de pH gedurende de dag variëren als gevolg van de getijden. Daarom het water moet heel hard zijn met een PH rond de 8º. Bewaar het nooit in zacht water. Het ondersteunt hoge temperaturen goed. Bewaren tussen 24 en 28ºC.
Omdat het een zeer zwemmende soort is, moeten we ervoor zorgen dat we er voldoende ruimte voor overlaten. Het filter moet te groot zijn om vermijd ammoniaktoxiciteit die giftiger wordt naarmate de hardheid en PH van het water toeneemt. Het is belangrijk om dezelfde aquatische omstandigheden van hun leefgebied te hebben om ziekten en infecties te voorkomen.
Gedrag van de jaculatrix toxoten
Om goed te kunnen leven, moeten er minimaal vier exemplaren in het aquarium zijn. Ze kunnen agressief zijn tegenover vissen van dezelfde klasse als ze van verschillende grootte zijn. De beste manier om deze situatie te vermijden, is door alle vissen van dezelfde grootte te kopen.
Het is noodzakelijk dat het aquariumwater brak is. Het is raadzaam om ze niet met andere soorten te introduceren de peces meer competitief of territoriaal, omdat ze chaos zouden zaaien. Andere brakke vissen zoals Four Eye Fish, Mudskippers of Large Mollys kunnen goede tankgenoten zijn, net als Monkeys, Scats en Puffs.
Boogschuttervissen voeren
Het dieet van de boogvis is voornamelijk vleesetend. Ze voeden zich over het algemeen met insecten en spinnen die in staat zijn om op het wateroppervlak te jagen. We zullen de eigenaardige manier van jagen in de volgende sectie zien. Het kan zich ook voeden met andere kleine vissen en schaaldieren.
Als deze soort in gevangenschap in een aquarium wordt verzorgd, zullen ze de voorkeur geven aan levende ongewervelde dieren, kleine levende insecten en kleine vissen.
manier van jagen
Sinds we de boogschuttervis zijn gaan beschrijven, hebben we vermeld dat hij een eigenaardige manier van jagen heeft. Het is een manier waarop deze vis zich heeft ontwikkeld om te jagen. En is dat? is in staat om een straal water onder druk op zijn prooi te schieten door een groef in hun gehemelte. De waterstraal komt er met grote kracht uit. Het is in staat insecten en spinnen te raken die op de lagere takken in de buurt van water zitten. Zodra ze op het wateroppervlak vallen, worden ze snel opgegeten.
Het lijkt alsof de boogschuttervis door de jaren heen heeft geleerd precies te weten waar de prooi zal vallen. Ze zijn enorm snel als het gaat om het verslinden van hun prooi.
Om de waterstraal te schieten, moet je je tong tegen je verhemelte heffen. Op deze manier kun je de straal in een buis vormen en sluit het deksel snel om het kracht te geven. De meeste boogschuttervissen ze kunnen opnamen maken tot afstanden van 1,5 meter. Sommige wilde exemplaren waarvan de lengte groter is, zijn tot op 3 meter afstand gelanceerd.
Zodra de prooi door het schot is neergeslagen, zwemt de boogschuttervis met hoge snelheid naar de landingsplaats. Ze bereiken hun prooi in slechts 100 milliseconden. Er zijn enkele onderzoeken uitgevoerd naar de boogschuttervis en zijn geweldige schot. Honderden zijn geanalyseerd de peces en er is geconcludeerd dat ze getraind kunnen worden om bewegende objecten te raken. Het vermogen om bewegende doelen te raken is een langzaam aangeleerd gedrag.
reproduktie
Het geslacht tussen man en vrouw is moeilijk te onderscheiden. De reproductie in gevangenschap is erg moeilijk. Het is noodzakelijk om ze in zeer grote groepen te hebben als je wilt fokken. Er is geen manier om ze te dwingen zich voort te planten, maar je moet het vanzelf laten gebeuren. Tot op heden hebben ze zich slechts een paar keer per ongeluk in aquaria voortgeplant.
Wanneer het vrouwtje bevrucht is bijna 3.000 eieren komen vrij en blijven drijven om betere broedkansen te hebben. Wanneer dit gebeurt, is het raadzaam om ze naar een andere tank te verplaatsen totdat de eieren uitkomen. Ze duren slechts ongeveer 12 uur. De jongen eten de insecten en vlokken die rondzweven. Het is beter om ze geen voedsel te geven dat niet leeft, zodat ze er niet aan wennen als ze ouder zijn.
Deze vis is erg beroemd en moeilijk te verzorgen, maar als je een aquariumexpert bent, is het een hele uitdaging.