Het natuurlijke zit vol met eindeloze soorten, elk unieker. De overgrote meerderheid is meestal onschadelijk voor mensen, aan de andere kant zijn er andere die een potentieel gevaar vormen. Velen van hen zijn te vinden in onze rivieren, meren en zeeën. Vandaag de dag, er zijn zeer giftige vissen.
Vervolgens beschrijven we wie deze kleine dieren zijn die zo'n macabere eer hebben, evenals hun leefgebied, kenmerken, gebruiken, enz. Op deze manier kunnen ze ze onderscheiden als ze geluk of pech hebben om een van hen tegen te komen.
Zebrasoma doktersvis
El Zebrasoma doktersvis (Zebrasoma flavescens)Het is een van de mooiste vissen die er bestaat en leeft in de Stille Oceaan, populair in gebieden zoals Hawaï, Japan, Micronesië, de Marianen, de Filippijnen en Taiwan.
Zijn vorm is zeer karakteristiek, omdat het erg lijkt op dat van een pijl of blad van een bijl. Het lichaam van dit kleine dier is aan de zijkanten samengedrukt, de rug- en buikvinnen zijn even groot. Het heeft ook een smal en heel klein dat eruitziet als een snavel.
Een kenmerk van deze vissen, zoals die van alle doktersvissen, zijn: de twee verwijderbare stekels bevinden zich aan weerszijden van de staartvin en die als verdedigingsmiddel dienen. Hij leeft voornamelijk op koraalriffen waar hij zich voornamelijk voedt met algen.
Hoewel het eetbaar is, moet je heel voorzichtig zijn, omdat de inname ervan vergiftiging kan veroorzaken door 'ciguatera', wat kan leiden tot gevoelloosheid, stekend gevoel, hypotensie en een trage hartslag.
Fugu vis
El fugu vis Het behoort tot de familie van de zogenaamde kogelvissen. Het valt op door een witachtig lichaam met zwarte vlekken, een enorme kop en prominente ogen. Het is niet groot, hoewel er gevallen zijn geweest van individuen die tot een meter lang zijn geworden.
Het is heel, heel populair in Japan, omdat het de hoofdrolspeler is van een van de culinaire stukken bij uitstek van het Japanse land. Maar wees voorzichtig, je moet speciale aandacht besteden aan deze vis, niet alleen vanwege zijn smaak, maar ook vanwege zijn sterke gif.
Zowel de lever, de ogen en, in het geval van vrouwen, de eierstokken zijn geladen met een sterk gif genaamd 'tetrodotoxine', die slechts 6 uur na het eten de dood kan veroorzaken. Opgemerkt moet worden dat er tegenwoordig geen tegengif bekend is.
Steenvis
El steenvis Het is typerend voor de tropische wateren die de Indische en Stille Oceaan baden, en meer specifiek in de gebieden van Australië en de Maleisische archipel.
Op het eerste gezicht, en als we niet stil blijven staan, lijkt het ons misschien alsof we tegenover een kleine rots staan, omdat zijn lichaam zo'n morfologie heeft aangenomen om een zeer effectief camouflagemechanisme te ontwerpen. Dit is de reden voor de naam van deze soort.
In hun vinnen, die gevormd lijken te zijn door een soort stekels, zitten kleine stekels met wat klieren geladen met een krachtig en dodelijk gif.
Dit gif is samengesteld uit: cytotoxinen en neurotoxinen die ernstige pijn veroorzaken die een uur na de beet zijn maximale graad bereikt. De effecten die aan deze pijn moeten worden toegevoegd, zijn: hoofdpijn, misselijkheid en braken, darmkrampen, toevallen, in coma raken, hartstilstand, verlamming van spiergroepen en in extreme gevallen overlijden.
Maar daar houdt het arsenaal van deze vis niet op. Het heeft ook knolachtige klieren die een toxine afscheiden.
Leeuw vis
El Leeuw vis, die ook ten onrechte bekend staat als schorpioenvis, heeft zijn woonplaats in de Jagoon (kustlagune) en koraalriffen van de Indische en Stille Oceaan. Meer in detail is deze soort gevonden in Oost-Afrika, Zuidoost-Japan, Australië, Kermadec, enz.
Hij valt erg op door de strepen op zijn borstvinnen en zijn lange antennes. Ze hebben geen weefsel tussen de stralen of stekels van hun rugvinnen.
Het zijn geen vissen die gewend zijn om met andere individuen samen te leven, maar het zijn solitaire en rustige dieren. Overdag verstoppen ze zich in gebieden zoals spleten en onder rotsen, terwijl ze zich 's nachts wijden aan het vangen van hun prooi: garnalen, krabben en enkele vissen die kleiner zijn dan zijzelf.
Ze jagen in hun schuilplaatsen en steken hun hoofd uit hen, wachtend op een mogelijke maaltijd die voor hun neus voorbij komt. Ze vallen aan door het gif in de klieren van de stralen van zijn ventrale en anale vin.
De beet van dit dier kan pijnlijke wonden veroorzaken, terwijl het toxine dat het injecteert vaak leidt tot koorts, falen van de bloedsomloop en zelfs ademhalingsverlamming.
schorpioenvis
Zoals we eerder vermeldden, is de koraalduivels en schorpioenvissen Het zijn twee zeer vergelijkbare dieren vanwege hun fysieke uiterlijk en uiterlijk. Een omstandigheid waardoor ze in de war waren en in veel gevallen werden ze behandeld alsof ze hetzelfde dier waren. Iets dat niet zo is. De reden voor hun gelijkenis is dat ze allebei tot dezelfde familie behoren, in de orde van de Scorpaeniformes.
Schorpioenvissen leven in tropische wateren met gematigde temperaturen. Er zijn enkele gevallen van soorten die zich naar zoet water hebben verspreid, maar dit zijn zeldzame en zeer zeldzame gevallen. Hun tijd verstrijkt op de bodem van de zeeën, daar jagen ze vaak op schaaldieren en vissen, die de belangrijkste pijler van hun dieet vormen.
Het lichaam van deze vissen is samengedrukt en de kop heeft ribbels en stekels. Als algemene regel hebben ze slechts een enkele rugvin waarin zich naast de anaalvin en de buikvinnen giftige klieren bevinden.
Ondanks het feit dat hun gif een van de krachtigste is die er bestaat, worden deze vissen veel gebruikt voor het kweken in gevangenschap als aquariumdieren, omdat ze zich zeer snel aanpassen aan de levensstijl buiten de natuurlijke habitat en hun uiterlijk maakt ze tot zeer aantrekkelijke wezens. De grootste handicap: het voeden, aangezien deze vissen roofdieren zijn en op levende prooien moeten jagen, iets dat niet gemakkelijk te bereiken is als ze in aquaria en vijvers worden gehouden.
Zoals je hebt gezien, vormen niet alleen grote dieren ernstige gevaren. Iets dat op het eerste gezicht zo aanhankelijk is als een vis lijkt, brengt ernstige problemen met zich mee als we de pech hebben dat we de kenmerken ervan niet naar de letter kennen.