De wereld van de kwallen zit vol met curiosa en werkelijk spectaculaire soorten. Na het zorgvuldig bekijken en analyseren van de onsterfelijke kwallenVandaag gaan we vol met een ander zeer beroemd en indrukwekkend exemplaar. Het gaat om de karveel kwallen. Het is ook bekend onder de naam slecht water, hoewel het als een valse kwal wordt beschouwd. Het is echt een hydrozoa (waterslang) en de beet is behoorlijk gevaarlijk.
In dit artikel gaan we alle geheimen van de karveelkwal ontrafelen en vertellen wat de kenmerken, manier van leven zijn en wat je moet doen als deze soort je bijt.
hoofdkenmerken
De wetenschappelijke naam is Physalia physalis. Het is een soort van siphonophore hydrozoan die behoort tot de familie Physaliidae. Een van de kenmerken die dit type dier vertegenwoordigt, is dat: zijn lichaam is koloniaal en niet individueel. Dat wil zeggen, het heeft een lichaam dat wordt gevormd door de vereniging van talrijke levende wezens die met elkaar samenwerken en niet door een enkel individu. Het is een kwal die zich vrij goed door warme wateren beweegt, dus we kunnen hem vaak aan bepaalde kusten zien. Dit verhoogt het gevaar van beten voor zwemmers.
De tentakels zijn meestal 1 meter lang, hoewel er exemplaren zijn gevonden die tot 3 meter lang kunnen worden. Wat het gevaarlijk maakt, is dat het een stekende substantie heeft die een grote vis kan verlammen. Dit betekent dat de mens die wordt gestoken ernstige gevolgen zal ondervinden. Behorend tot de orde van neteldieren, heeft het cnidocyten. Dit zijn de gifstoffen die in staat zijn om iedereen te vergiftigen die ervoor komt. Het is een eiwitgif dat de potentie heeft om zijn prooi te verlammen.
Om prooien aan te vallen, wikkelt het zich om hen heen en vangt ze met zijn lange met gif gevulde tentakels. Een deel van zijn lichaam drijft op het zeeoppervlak, terwijl het andere deel ondergedompeld is op zoek naar mogelijke prooien. Als ze in grote groepen lopen, voelen ze zich meer beschermd dan in kleinere gemeenschappen. Ze vormen gemeenschappen die bijna duizend exemplaren kunnen bereiken, dus een horde van deze kwallen is echt gevaarlijk.
Er zijn maar een paar soorten die immuun zijn voor het gif, zoals de clown vis en de karveelvissen. Deze lopen geen schade op als ze tussen hun tentakels worden gegrepen.
Habitat en verspreiding
De karveelkwal is niet goed in het zwemmen in koud water, maar in gebieden met een tropisch klimaat waar de watertemperaturen hoger zijn. Aan de andere kant kan het goed werken in meer gematigde klimaten, maar het is minder waarschijnlijk dat er continu een groter aantal exemplaren zal zijn.
Het gebied waar de meeste individuen zijn geconcentreerd, bevindt zich in de Stille Oceaan. Er zijn ook vrij grote populaties waargenomen in sommige specifieke gebieden van de Atlantische Oceaan en andere, maar veel kleiner, in de Indische Oceaan. Ze zijn ook in Spanje aangekomen en we hebben talloze gevallen gevonden waarin het is waargenomen in de Middellandse Zee. We weten dat dit een probleem kan zijn voor een bader. Daarom zullen we later zien wat we moeten doen voor de beet.
Het voeren van de karveelkwal
Om te eten verlamt deze kwal zijn prooi met het gif dat hij uit zijn tentakels afgeeft en eet ze op via zijn maagholte. Ze eten ook zoöplankton en krilllarven. Kwallen die al volwassen zijn, kunnen dat wel het eten van garnalen, garnalen, krabben, vissen en eieren van andere soorten. Als voedsel schaars is, kunnen ze andere kwallen eten.
Deze kwallen hebben geen ademhalingsorgaan of apparaat. Zijn ademhaling is oppervlakkig. Dit doen ze door passieve diffusie van gassen tussen het water en je lichaam door de huid. Het is dankzij deze gasuitwisseling dat het kan ademen.
reproduktie
De karveelkwal heeft beide geslachten gescheiden, dat wil zeggen, ze zijn tweehuizig. Tijdens hun reproductieve fase laten ze vaak sperma en eieren in het water vrij.. Hier vindt bevruchting plaats. Het kan ook gebeuren dat het sperma de eieren in het binnenste deel van het lichaam van de vrouwelijke kwal bevrucht.
Normaal gesproken is de levensverwachting van deze kwal, afhankelijk van de omgevingsomstandigheden en zijn kenmerken, vrij laag. Ze bereiken meestal slechts 6 maanden van het leven. Hoewel ze ver van de kust verwijderd zijn, zijn er enkele zeestromingen die ze naar dezelfde kust kunnen slepen en zwemmers kunnen schaden.
Deze kwallen zijn niet de koningen van de zee, maar ze hebben ook hun roofdieren. Onder hen vinden we de onechte karetschildpad, karetschildpad, zeeslak, maanvis en de octopusdeken. Sommige zalm en zwaardvis eten ze soms ook.
Wat doet hij met de angel van de karveelkwal?
De beet van deze hydrozoan is erg pijnlijk en tot nu toe is er geen effectieve behandeling gevonden. Op dit moment wordt het Probeer de beet te behandelen met -78 graden droogijs. In deze gevallen is preventie het beste. Er is een app genaamd infomedusas die je de kaarten laat zien met de hoogste frequentie van kwallen en hun concentratie. Op deze manier is het beter om niet te baden of om de wateren waardoor we baden beter in de gaten te houden. Als je er een ziet, kun je het beste uit het water komen en niet verder gaan.
Hoewel veel mensen dat wel doen, Het is niet geïndiceerd om azijn, ammoniak of urine te gebruiken voor de behandeling van kwallen. Als de pijn niet verdwijnt na het aanbrengen met zeewater en na het verwijderen van de tentakels, is het het beste om zo snel mogelijk naar de dokter te gaan. Er moeten altijd bewakingsposten op het strand en primaire behandelingen zijn. Daarom is het beter om naar een goede recensie te gaan.
Zoals je kunt zien, zijn er dieren die erg gevaarlijk zijn voor mensen. Hoewel ze niet van nature aan de kusten voorkomen, dragen veel oceaanstromingen ze mee. Bovendien zijn de wateren die voorheen koud waren, door de opwarming van de aarde nu draaglijker voor hen.