De meeste mensen zijn bang voor de witte haai, ook al zijn ze meestal niet geneigd om ze aan te vallen. Haaienspecialisten zeggen dat ons vlees helemaal niet smakelijk is. Het bewijs hiervan is dat haaien zwemmers slechts één keer bijten en niet herhalen. Die bite is om het vlees te proeven dat ze later niet proeven omdat ze het niet lekker vinden. Er wordt gedacht dat de haai zeer verhoogde zintuigen heeft, hoewel hij mensen verwart met andere dieren die deel uitmaken van zijn dieet, zoals zeehonden.
In dit artikel gaan we dieper in op de grote witte haai. We zullen hun biologie, distributie, voedsel en manier van leven bestuderen. Wil je alles weten over dit wereldberoemde dier?
hoofdkenmerken
Grootte en huid
Gelukkig kost het mensen die door dit dier worden aangevallen meestal niet hun leven. Wanneer de haaienbeet een bloeding wordt die moeilijk te stoppen is, wordt het erg gevaarlijk, tot de dood toe. In deze gevallen moet de omgeving van het slachtoffer snel te werk gaan. Het bloed dat in het water wordt vergoten, kan een attractie worden voor andere haaien.
En het is dat de haai wordt beschouwd als een groot roofdier van de zeeën. Het is aanwezig in de meeste oceanen van de wereld. Ze worden vaak "Grote Witte Haai" genoemd omdat ze hun hele leven niet stoppen met groeien. Hoe ouder het dier is, hoe groter het zal zijn. Vrouwtjes zijn groter dan mannetjes. Een volwassene kan perfect tussen de 4 en 5 meter lang meten en tussen de 680 en 1100 kilo wegen. Deze afmetingen maken het een gevaar voor prooi.
Hun krachtige tanden zijn breed en driehoekig en ze gebruiken ze om hun prooi af te scheuren en vlees te eten. Dankzij hen kunnen ze zich eraan vastklampen totdat ze ze snijden. Wanneer tanden uitvallen of splijten, worden ze vervangen door nieuwe, omdat ze twee tot drie rijen continu groeiende tanden hebben.
Hun huid is ruw en bestaat uit scherp gevormde schubben. Deze schubben worden dermale denticles genoemd.
Zenuwstelsel en geur
Wat betreft het zenuwstelsel, ze hebben het zeer acuut, tot het punt dat ze trillingen in het water op enkele meters afstand kunnen waarnemen. Dankzij dit waarnemingsniveau kunnen ze zichzelf door de trillingen leiden naar de prooi die hen heeft voortgebracht en op hen jagen.
Het reukvermogen is ook behoorlijk ontwikkeld. Als goede carnivoor kan hij in de hoeveelheid water eromheen meerdere druppels bloed op kilometers afstand opsnuiven. Wanneer er bloed is, vermenigvuldigt de agressiviteit van de haai zich.
Het feit dat het een witte haai wordt genoemd, is te wijten aan het feit dat er niet zo veel voorkomende exemplaren zijn gevonden, maar het zijn albino's.
Bereik en habitat
Dit dier heeft een vrij brede verspreiding. Ze kunnen in zowel koude als tropische wateren leven. Door de ontwikkelde stofwisseling blijven ze warmer in het water, hoewel ze niet tegen extreme temperaturen kunnen.
Het leefgebied van de grote witte haai bevindt zich in ondiepe wateren en dicht bij de kust. Hier is een groot aantal mariene soorten geconcentreerd. Daarom dienen al deze prooien als voedsel voor de haai. Bij wijze van uitzondering zijn er enkele haaien gevonden op een diepte van 1875 meter.
Enkele gebieden en regio's waar deze vis leeft zijn: de wateren van de Golf van Mexico, Florida en het oosten van de Verenigde Staten, Cuba, Hawaii, Australië, Nieuw-Zeeland, Japan, Zuid-Afrika, Engeland en de Kaapverdische Eilanden en de Canarische Eilanden.
Witte haai dieet
Wanneer dit dier jonger is, voedt het zich voornamelijk met inktvissen, roggen en andere kleinere haaien. Als ze opgroeien en volwassen worden, kunnen ze zeehonden, dolfijnen, zeeleeuwen, zeeolifanten, schildpadden en zelfs de karkassen van walvissen verslinden.
De techniek die hij gebruikt om op prooien te jagen, gaat over 'stalking'. Hij verbergt zich onder de prooi om verticaal te zwemmen en hem te verrassen zonder te kunnen reageren en zichzelf te verdedigen. Door de grote beet van de witte haai sterft de prooi door bloedverlies of onthoofding. Vitale aanhangsels zoals vinnen kunnen ook worden gebroken.
reproduktie
Mannelijke witte haaien bereiken geslachtsrijpheid na ongeveer 10 jaar. Vrouwtjes daarentegen duren tussen de 12 en 18 jaar. Dit is de reden waarom de vrouwtjes groter zijn. Omdat hun geslachtsrijpheid later is, besteden ze meer tijd aan lichaamsgroei.
Als ze in de paartijd zijn, zijn ze erg agressief. Het mannetje begint het vrouwtje te bijten tijdens de copulatie tot het punt dat het schade aanricht. Hetzelfde geldt voor schildpadden (link). Daarom is het gebruikelijk om vrouwtjes met littekens voornamelijk op de vinnen te zien. Ze planten zich voort in gematigde wateren in het lente-zomerseizoen.
Deze soort is ovovivipaar, omdat de eieren, die meestal twee tot tien zijn, 12 maanden in de baarmoeder blijven totdat ze uiteindelijk uitkomen. Hoewel het nog niet goed is vastgesteld, kunnen er gevallen van intra-uterien kannibalisme optreden, omdat de zwakkere pups als voedsel kunnen dienen voor de grotere.
Als ze worden geboren, zijn ze meer dan een meter lang en gaan ze weg van de moeder. In veel gevallen verslindt de moeder haar kinderen. Het fungeert niet als een moeder op zichzelf, omdat het hen niet beschermt en ook niet voor hen gaat. Vanaf de geboorte zijn ze volledig onafhankelijk.
De levensverwachting ligt tussen de 15 en 30 jaar.
De man en de witte haai
Deze vis is zeer gevreesd door mensen, omdat hij talloze aanvallen heeft uitgevoerd op mensen die surfen, duiken, kanoën of zwemmen. Over de hele wereld zijn ongeveer 311 mensen aangevallen.
Hoewel een enkele persoon een grote witte haai niet kan bevechten, neemt hun populatie bij sportvissen af. Anderen jagen op ze met het argument dat ze een gevaar vormen voor zwemmers, wat het toerisme in bepaalde landen beïnvloedt.
En jij, denk je dat de witte haai een grote bedreiging vormt voor de mens?