Vandaag komen we commentaar geven op een andere soort dan de vissen die we gewend zijn. Het is geen vis waar we mee te maken gaan krijgen, maar zee sponzen. Het is een ongewerveld dier dat tot de rand van de poriferie behoort. Ze leven uitsluitend in aquatische omgevingen en vertonen geen enkele vorm van beweging. Zoals de naam al doet vermoeden, is het niets meer dan een spons, maar levend. Het is een van de eenvoudigste dieren in de evolutionaire keten, omdat ze geen authentieke weefsels hebben.
Wil je alle aspecten van zeesponzen weten? Als je blijft lezen, zul je zien hoe nieuwsgierig deze dieren zijn
hoofdkenmerken
Zoals we eerder hebben vermeld, zijn zeesponzen heel eenvoudige dieren. Dit zijn dieren die geen enkele vorm van symmetrie vertonen. Hun lichamen hebben geen duidelijke vorm, hoewel sommige soorten radiale symmetrie vertonen. Het belangrijkste kenmerk en degene die zijn naam aan de poreuze rand geeft, is dat de lichamen worden gevormd door een reeks poriën en kanalen waardoor het water stroomt en op deze manier voedsel en zuurstof krijgen.
Omdat ze geen gespecialiseerde weefsels hebben, hebben zeesponzen een groot aantal totipotente cellen. Deze cellen kunnen elk type cel worden dat het dier op elk moment nodig heeft. Dit vermogen maakt deze dieren zeer veelzijdig in verschillende situaties. Ze hebben een groot regeneratievermogen, zelfs in die gevallen waarin het gepaard gaat met grote verliezen aan lichamelijke massa.
Hoewel de vorm tussen sponzen van verschillende soorten enorm kan verschillen, hebben ze allemaal een vergelijkbare structuur. Ze hebben allemaal een vrij groot gat in het bovenste deel van hun lichaam dat bekend staat als een osculum. Door dit gat komt het water dat in de sponzen circuleert naar buiten. De wanden van je lichaam zijn gevuld met poriën van verschillende groottes. Door deze poriën komt water binnen en vindt filtratie plaats.
Een type cel dat uniek is voor zeesponzen zijn de choanocyten. Deze cel is gespecialiseerd in filtratie. Filtratie is het proces waarbij de spons voedsel krijgt. De cellen hebben een flagellum en verschillende microvilli eromheen en zorgen voor ministroompjes waardoor het water in de spons komt.
Bereik en habitat
Ondanks het feit dat zeesponzen ongewervelde dieren zijn, kunnen ze zich aanpassen aan verschillende omstandigheden. Door situaties tegen dieren aan te pakken die onmogelijk te verslaan of te overleven zijn, maakt ze van haar een echte overlever. Ze kunnen vrij goed waterverontreiniging door koolwaterstoffen verdragen, metalen of andere schadelijke stoffen.
Ze hebben weinig natuurlijke vijanden dankzij hun spicule skelet en hoge toxiciteit. Dit betekent dat de zeespons in praktisch alle zeeën en oceanen van de wereld voorkomt. De meest bekende locaties voor het grote aantal sponzen dat in de XNUMXe eeuw is gevangen, zijn waarschijnlijk de oostelijke Middellandse Zee, de Golf van Mexico, het Caribisch gebied en de zeeën rond Japan.
Qua leefgebied is het een zittend ongewerveld dier. Dit betekent dat ze vast op de zeebodem leven en er niet op bewegen. Ze zijn in staat om in grote diepten te leven, hoewel ze ook in meer oppervlakkige omgevingen te vinden zijn. De overgrote meerderheid van hen geeft de voorkeur aan omgevingen waar het zonlicht niet te krachtig is.
De zeesponzen voeren
Het hoofdvoedsel van deze dieren zijn de extreem kleine organische deeltjes die in de zee worden aangetroffen en die ze door hun poriën weten te filteren. Desalniettemin, ze kunnen zich voeden met plankton en kleine bacteriën. Sommige sponzen kunnen een symbiose aangaan met bacteriën of andere eencellige organismen. Deze relatie levert hen voordelen op, zoals toegang tot organisch materiaal.
Er zijn enkele dieren op de zeebodem waarmee u een onderlinge relatie kunt hebben. Dit type relatie betekent dat beide partijen winnen met het voordeel van de een en de ander. Deze relaties bestaan uit enkele ongewervelde dieren of vissen die zeesponzen gebruiken als schuilplaats om zich te verbergen voor andere grote roofdieren. Bepaalde ongewervelde dieren kunnen erin verankerd raken en hen helpen zich te verplaatsen terwijl ze zichzelf camoufleren. Dit is een duidelijk voorbeeld van een onderlinge relatie.
reproduktie
Als het sessiele organismen zijn zonder beweging en zonder symmetrie, hoe planten ze zich dan voort? Vervolgens Ze kunnen zich zowel aseksueel als seksueel voortplanten. De eerste is te danken aan de totipotente cellen die we eerder hebben gezien. Het zorgt ervoor dat ze transformeren in cellen die geschikt zijn voor reproductie. De twee gebruikelijke vormen van ongeslachtelijke voortplanting zijn door te ontluiken. Sommige zoetwatersoorten kunnen dit door gemulatie.
Omdat sponzen een aantal gespecialiseerde organen missen voor welke functie dan ook, missen ze ook geslachtsorganen. Dit kan een probleem zijn bij het afspelen. De meeste individuen zijn echter hermafrodieten. Ze hebben kruisbestuiving nodig om zich goed te kunnen voortplanten. Zowel sperma als eieren ontwikkelen zich uit choanocyten. Deze worden naar buiten verdreven en daar vindt de vereniging tussen twee cellen plaats. Daarom, we spreken van uitwendige bevruchting.
Sponsontwikkeling is indirect. Na hun ontwikkeling doorlopen ze larvale stadia voordat ze zich ontwikkelen tot het volwassen individu. Er zijn vier verschillende soorten larven bekend die afhankelijk zijn van de soort.
Curiositeiten van zeesponzen
Hoewel ze niet worden overwogen, synthetiseren zeesponzen enkele giftige of antibiotische stoffen om hun roofdieren weg te houden. Veel van deze stoffen worden gebruikt in de farmaceutische industrie en de eigenschappen die ze hebben tegen enkele van de meest voorkomende ziekten in onze samenleving worden gebruikt.
Het is ook bekend dat ze een relatie met mensen hebben gehad vanwege hun bruikbaarheid als hulpmiddel voor persoonlijke hygiëne. Momenteel is de aan- en verkoop van sponzen voor persoonlijk gebruik zeer gecontroleerd vanwege de schade die optreedt in hun populaties.
Met deze informatie kun je meer te weten komen over deze primitieve dieren.