Żabnica, jedna z najdziwniejszych i najciekawszych ryb

Czy kiedykolwiek słyszałeś o żabnica. Wszyscy członkowie zakonu nazywani są żabnicą pe lophiiformes. Są to ryby kostne o niekonwencjonalnym wyglądzie i często są przerażające, ponieważ wcale nie wydają się przyjazne.

Żabnica jest znana jako jedna z najbrzydszych ryb, jakie istnieją, biorąc pod uwagę jej wygląd i cechy. Ta ryba ma cechy, które czynią ją bardzo osobliwą. Chcesz wiedzieć więcej o żabnicach?

Charakterystyka żabnicy

Jak wspomniano wcześniej, należy do zakonu lophiiformes. Ryby te mają zazwyczaj bardzo niekonwencjonalny wygląd, który czyni je charakterystycznymi. Ten porzadek de peces Podzielony jest na 5 podrzędów: Lophioidei, Antennarioidei, Chaunacoidei, Ogcocephaloidei i Ceratioidei.

Chociaż nazywa się je jednym z najbrzydszych zwierząt, jakie istnieją, ich morfologia ma swoje wytłumaczenie. Ten kształt ciała jest przystosowany do przetrwania w niegościnnych głębinach oceanu. W głębinach oceanu prawie nie ma światła słonecznego, więc składników odżywczych jest mniej. Walka o przetrwanie jest znacznie bardziej złożona, ponieważ istnieje wiele gatunków drapieżnych.

Charakterystyczne ciało to bardzo szeroka głowa i spłaszczony, zwężający się ku ogonowi korpus. Jedną z najstraszniejszych rzeczy w tych rybach są zęby. Jego usta mają kształt półksiężyca, a zęby są ostre i ukształtowane do wewnątrz. Zwykle mają brązowy lub ciemnoszary kolor ciała i szorstką, szorstką skórę bez łusek.

Ze względu na warunki, w jakich mieszkasz, ma cienkie i elastyczne kości to pozwala mu otworzyć usta wystarczająco szeroko, aby mógł pochłonąć swoją zdobycz. Aby uniknąć zjedzenia lub stawiania oporu, mają na głowie długie kolce. Posiadają płetwy grzbietowe i brzuszne umieszczone z tyłu ogona. Niektóre gatunki żabnic mają zmodyfikowane płetwy, aby lepiej dostosować się do dna morskiego i móc po nim chodzić. Rozmiar waha się od 20 centymetrów do 1 metra długości podczas gdy waga wynosi około 27-45 kilogramów.

Jedną z cech charakterystycznych żabnicy, która czyni ją tak wyjątkową, jest kawałek kręgosłupa wystający ponad pysk. Wygląda na to, że to antena i używa go jako przynęty do zwabienia zdobyczy. Ten narząd u niektórych gatunków samic żabnicy ma luminescencję. Wynika to z symbiotycznych bakterii zamieszkujących narząd.

Obszar dystrybucji żabnicy

Chociaż większość żabnic znajduje się w Oceanie Atlantyckim i Antarktydzie, istnieje około 300 gatunków na całym świecie. Mogą żyć na głębokości do 1.600 metrów. Niektóre gatunki żyją w płytszych wodach, ale są rzadsze.

Jak wspomnieliśmy wcześniej, przetrwanie żabnicy jest utrudnione ze względu na ekosystem, w którym żyje. W zasadzie brak światła jest najbardziej ograniczającą zmienną w tych miejscach. Przy prawie braku światła słonecznego nie ma roślin, które fotosyntetyzują lub widzą, aby móc się poruszać i lepiej polować na zdobycz.

Zachowanie żabnicy

Te ryby są zwykle samotne. Aby lepiej przystosować się do środowisk głębinowych, rozwinęli symbiotyczny związek z bakteriami żyjącymi wokół ich „anteny”. Relacja składa się z mutualizmu, w którym oboje coś wygrywają. Z jednej strony, Żabnica korzysta ze światła dostarczanego przez ich narząd, aby móc widzieć na dnie morskim sea z drugiej strony bakterie są w stanie syntetyzować pierwiastki chemiczne niezbędne do emitowania luminescencji, których gdyby znajdowały się daleko od ciała żabnicy, nie byłyby w stanie.

Innym ciekawym aspektem tej ryby jest związek między samcami a samicami. Samce są na ogół mniejsze i w wielu przypadkach stają się jej pasożytniczym towarzyszem. Zwykle dzieje się tak, gdy żabnice są młode lub nie potrafią pływać, mogą przylgnąć do samicy, żłobiąc zęby. Jeśli ten związek zostanie utrzymany przez jakiś czas, samiec jest w stanie zlać się z samicą, łącząc jego skórę i krążenie krwi. Kiedy tak się dzieje, tracisz oczy i narządy wewnętrzne inne niż narządy rozrodcze. Dlatego nie jest niczym niezwykłym, że kobieta ma 6 lub więcej samców połączonych z jej ciałem.

Karmienie żabnicy

Ryby te są drapieżnikami innych gatunków de peces. Aby je upolować, wykorzystują swój organ luminescencyjny. Gdy ofiara wejdzie w kontakt z przynętą, żabnica szybko otwiera pysk i pożera ją. Dzięki bardzo elastycznym kościom są w stanie połknąć ofiarę dwukrotnie większą od nich.

Rozmnażanie żabnicy

Ze względu na ciemne środowisko, w którym żyją i trudności w spotykaniu się z innymi rybami, żabnicą naprawdę trudno jest znaleźć partnera do kopulacji. Spotkanie dwóch żabnic jest dość niezwykłe. Dlatego, gdy się rozmnażają, robią to sporadycznie. Samiec żyje wyłącznie w celu rozmnażania a gdy znajduje samicę, nie waha się z nią łączyć, stając się w ten sposób pasożytem w zamian za spermę dla swojego partnera.

Chociaż nie wszystkie żabnice rozmnażają się w ten sposób. Istnieją gatunki, które są w stanie utrzymać tymczasowe przywiązanie seksualne bez konieczności łączenia swoich tkanek.

Bez względu na sposób rozmnażania samica składa tarło w morzu na galaretowatej i przezroczystej warstwie. Ta warstwa ma wymiary 25 cm szerokości i 10 metrów długości. Każde jajko unosi się w osobnej komorze, w której znajdują się otwory umożliwiające cyrkulację wody. Kiedy wykluwają się jaja, wykluwają się tysiące larw z wydłużonymi płetwami miednicznymi, w kształcie włókien.

Podobieństwa i różnice z żabą

Ropucha ma pewne podobieństwa do żabnicy, chociaż ma też duże różnice. Oba są wspaniałymi drapieżnikami i mają narząd, który służy jako przynęta na ich ofiarę. Różnica między nimi polega na tym, że żaby wtapiają się w otoczenie, aby odwrócić uwagę ofiary i wyglądają jak gąbki morskie. Swoim narządem przynęty zwabia zdobycz i podobnie jak żabnica jest w stanie otworzyć pysk tak szeroko, że może połknąć zdobycz większą od siebie. Podczas gdy żabnice przyciągają zdobycz światłem, żaba musi się przed nimi ukryć, aby zaatakować z zaskoczenia.

Organ używany jako przynęta to przedłużenie kręgosłupa, które wygląda jak robak lub mała ryba. Dzięki temu możesz zwabić zdobycz jak wędkę. Ich ciało, w przeciwieństwie do żabnicy, pokryte jest kolcami, nieregularnościami i brodawkami, które pozwalają je mylić z gąbkami, żachwami, koralami, a nawet skałami.

Inną różnicą, jaką mają ropuchy i żabnice, jest trucizna. Ropuch ma truciznę, aby bronić się przed innymi ofiarami, a także naśladować środowisko. Żabnica jest przeciwieństwem: stara się przyciągnąć uwagę zdobyczy, aby szły w jego kierunku.

Ropucha nie pozostaje w symbioncie z żadnym gatunkiem bakterii ani innym gatunkiem. de peces.

Ropuchę można znaleźć w tropikalne i subtropikalne regiony Atlantyku i Pacyfiku, Oceanu Indyjskiego i Morza Czerwonego. Gatunki te nie żyją tak głęboko jak dno morskie jak żabnica.

Jakie zagrożenia mają żabnice?

Wciąż żyjąc w głębinach dna morskiego i na głębokości około 1.600 metrów, żabnice są zagrożone przez ludzi. Chociaż są jedną z najbrzydszych ryb na świecie, nie to przyciąga ludzi, ale ich smak i smak. Żabnica jest powszechna w potrawach przyrządzanych z jej mięsa. Ponadto w miejscach takich jak Japonia i Korea są uważane za przysmak wart spróbowania.

Żabnica amerykańska (Lophius amerykański) i żabnica czarnobrzucha znajdują się na Czerwonej Liście Gatunków Rybackich Greenpeace, która wskazuje ryby sprzedawane na całym świecie z dużym prawdopodobieństwem, że pochodzą z niezrównoważonych połowów. Oprócz przełowienia żabnice są również zagrożone w swoim naturalnym środowisku. Podczas zjawiska El Niño wypłynąć na powierzchnię, a następnie duża ilość pływa de peces nie żyje. Wynika to z wahań temperatury wody. Obecnie przełowienie tych ryb i skutki zmian klimatycznych, które powodują wzrost temperatury wody i zakwaszenie oceanów, zagrażają żabnicom.

Dzięki tym informacjom będziesz mógł dowiedzieć się nieco więcej o tych rybach, które choć bardzo brzydkie z zewnątrz, są w stanie przystosować się i przetrwać w bardzo nieprzyjaznym środowisku, a ponadto ich smak jest bardzo pożądany w wielu krajach, w których jest przysmak do smaku ich mięsa.