Istnieją miliony typów de peces w morzu i wiele sposobów pływania dla każdego. Są tacy, którzy nie umieją dobrze pływać, inni, którzy pływają w specyficzny sposób i tacy, których prędkość jest niesamowita. Dzisiaj porozmawiamy o rybie, której sposób pływania jest naprawdę spektakularny. Chodzi o żaglicę. Dzięki osobliwej płetwie grzbietowej o ogromnych rozmiarach, ta ryba potrafi bardzo szybko pływać w poszukiwaniu zdobyczy lub uciekać przed drapieżnikami.
Jeśli chcesz wiedzieć wszystko, co jest związane z tą rybą, czytaj dalej 🙂
Charakterystyka żaglicy
Żaglica o naukowej nazwie Istiophorus albicans, został odkryty po raz pierwszy w 1792 roku i jest uważany za gatunek z Oceanu Atlantyckiego. Jest również znany jako ryba marlin. jest taktowny jedna z najwspanialszych ryb które możemy znaleźć w morzach i oceanach na całym świecie.
Istnieje inny podgatunek, który zamieszkuje oceany Indyjski i Pacyfik i nazywa się Istiophorus dziobak. Obie rodziny mają niebieskawe lub szare kolory i biały brzuch. Gatunek atlantycki jest mniejszy.
Kolejna osobliwość tej ryby to jego pysk. Ma nieco dziwny kształt, zwężający się ku końcowi. Przypomina ostrą szablę. Kiedy ta ryba jest w akcji, imponujące jest to, jak potrafi pływać z dużą prędkością w poszukiwaniu zdobyczy. Ze względu na swoją morfologię potrafi z niezwykłą łatwością przecinać wodę. Dlatego może osiągać duże prędkości.
Pierwsza płetwa grzbietowa jest głównym elementem odróżniającym ją od pozostałych de peces, mający od 37 do 49 promieni. Druga płetwa grzbietowa jest mniejsza i ma tylko sześć lub osiem promieni. Ogon jest podstawowym elementem, którego używa do osiągania dużych prędkości, ponieważ łączy go mocna i potężna szypułka ogonowa.
Można znaleźć okazy żaglic ważących 100 kilogramów. Najbardziej normalną rzeczą jest to, że ważą około 50 kg.
siedlisko
Ta ryba zamieszkuje górne wody oceanów. Zazwyczaj nie żyją w głębinach i zawsze wybierają coraz cieplejsze wody. Na obszarze, na którym są rozprowadzane, bardzo łatwo jest znaleźć swoją zdobycz. Dzięki szybkości, z jaką się poruszają, ich zadanie zdobycia pożywienia nie jest bardzo trudne.
Żagle atlantyckie zmieniają swój zasięg w zależności od temperatury wody, aw niektórych przypadkach od warunków kierunku i siły wiatru. Na krańcach swojego zasięgu (zarówno na północy, jak i na południu) pojawia się tylko w cieplejszych miesiącach, bo woli cieplejsze wody. Zmiany w ich siedlisku wynikają głównie z migracji ich ofiar do innych obszarów. Dlatego, aby kontynuować karmienie, muszą się poruszać.
Zazwyczaj znajdują się w cieplejszych i wyższych obszarach powyżej termokliny. Kiedy musi migrować, robi to do wód położonych najbliżej wybrzeża. Jego idealna temperatura wynosi od 21 do 29 stopni. W niektórych przypadkach znaleziono osobniki młodociane de peces pływających po Morzu Śródziemnym, które zaginęły podczas podróży migracyjnych.
Z drugiej strony żaglice indyjsko-pacyficzne występują na ogół w umiarkowanych i tropikalnych wodach wszystkich oceanów świata. Jego rozmieszczenie jest tropikalne, ale można go również znaleźć na obszarach równikowych. Gatunek ten występuje w regionach przybrzeżnych umiarkowanych szerokości geograficznych, chociaż można je również znaleźć w centralnych obszarach oceanów. Są to gatunki epipelargiczne. Oznacza to, że większość dorosłego życia spędzają w górnej strefie termokliny.
karmienie
Ta ryba jest całkowicie mięsożerna i jest uważana za jednego z najbardziej utalentowanych drapieżników w oceanach. Jest to bez wątpienia najszybsza ze wszystkich ciepłych i umiarkowanych wód.
Zwykle żywi się kałamarnicą, ośmiornicą, tuńczykiem i latającymi rybami. Potrafi używać dzioba do usuwania komórek de peces całej szkoły i w ten sposób uczynić ich bardziej podatnymi na schwytanie. Potrafią nurkować na głębokość do 30 metrów, ale wolą to robić bliżej powierzchni, aby skorzystać ze światła słonecznego. Znajduje się w pobliżu krawędzi koralowców, aby mieć szerszy widok na teren i móc osaczyć swoją ofiarę.
comportamiento
Żaglica jest gatunkiem samotnym (stąd łatwość w ciągłej migracji w poszukiwaniu zdobyczy). Rzadko widuje się je w grupach, chociaż czasami można je zobaczyć w małych grupach, aby ułatwić polowanie.
Jest to gatunek, który najpierw organizuje i testuje teren przed wyruszeniem na polowanie aby uniknąć ewentualnych przeszkód.
Samce i samice zachowują się tak samo, otaczając ofiarę i zmuszając szkołę do zwarcia szeregów. Wykroki są szybkie i dokładne, każde poprzedza zaskakujące rozłożenie płetwy grzbietowej, co ponad dwukrotnie podwaja profil myśliwego.
Powielanie
Reprodukcja żaglicy ma kilka sprzeczności. Samica składa tarło wielokrotnie w tym samym roku. Miejscem, które wybierają na tarło, jest zazwyczaj obszar, w którym temperatura wynosi około 26 stopni Celsjusza. Zwykle robią to na wybrzeżach. Za każde złożenie, które składa samica składa ponad milion jaj, które są wyrzucane. Samiec po uwolnieniu jaj natychmiast zapładnia zdecydowaną większość jaj.
Z jaj, które udaje się zapłodnić, wychodzą małe pisklęta, które pływają na powierzchni, stając się łatwą zdobyczą dla drapieżników. Dlatego z miliona jaj, które samica wypuszcza, tylko nielicznym udaje się przetrwać, aby dorosnąć i stać się dorosłymi.
Młode narybki rozwijają się niezwykle szybko, więc jeśli zdołają przetrwać pierwszy etap, w którym są świeżym mięsem dla drapieżników, będą w stanie osiągnąć dorosłość. Ich płetwy są w pełni rozwinięty kiedy osiągną długość pięciu centymetrów.
Najczęstsze miesiące tarła to od marca do października. Kiedy ryby są dorosłe, ich najczęstszymi wrogami są większe ryby, takie jak rekiny.
Dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o jednej z najbardziej niesamowitych ryb w morzach.