Natura nie przestaje nas zaskakiwać przez cały czas. Chociaż siedlisko ryb znajduje się w morzach i oceanach, istnieją ryby, takie jak latające ryby, które mają cechy morfologii ciała, które sprawiają, że mają świetne umiejętności szybowania z wody. Chodzi o imponującą rybę latającą.
Jak to możliwe, że ryba, której siedlisko znajduje się pod wodą, ma umiejętności planowania poza nim? Jeśli chcesz odkryć wszystko o tych latających rybach, czytaj dalej 🙂
Cechy ryb latających
Istnieje wiele gatunków de peces latające i wszystkie należą do dużej rodziny Esocetidae z rzędu Ateriniformes. Najpopularniejszym gatunkiem znanym jako latająca ryba jest tzw exocoetus volitans.
Ryby te mają duże płetwy piersiowe, które przybierają wygląd przypominający skrzydła i dlatego zostały nazwane ich imieniem. Te „skrzydła” im dają zdolność ryby do stosunkowo łatwego wychodzenia z wody. Jego ciało ma również bardzo dynamiczną morfologię, do której przymocowane są płetwy brzuszne, co czyni go prawdziwą rybą latającą.
Ryby te spędzają większość czasu w pobliżu powierzchni oceanu, gdzie wykonują swoje skoki i loty, jakby były ptakami. Ich płetwy mają różne rozmiary, niektóre z nich są bardzo duże, przez co wyglądają jak więcej niż dwie płetwy.
Inną cechą latających ryb, która czyni je tak wyjątkowymi, są oczy. Mają tak spłaszczony kształt, że prezentują super porośnięty widok i są prawie większe niż ich orbita. Ta forma oczu, jak wszystko w biologii żywych organizmów, ma swoją rację bytu. I właśnie dzięki tym oczom są w stanie bardzo łatwo wyjrzeć z wody podczas lotu. Sprzyjają im również do unikania drapieżników, ponieważ te ryby są atakowane przez dużą ich liczbę.
Z biegiem czasu i ewolucji udało im się rozwinąć tę umiejętność „latania”, aby pozostać aktywnym i chronić się przed drapieżnikami, którzy nie mają tej zdolności. Są w stanie szybować przez kilka sekund, co daje im ogromną przewagę w ucieczce przed drapieżnikami.
Są również uważane za bardzo inteligentne zwierzęta, ponieważ były w stanie dodawać te zdolności w trakcie swojej ewolucji, aby zwiększyć swoje szanse na przetrwanie w oceanie.
Kształt ciała i lot
Ciało tych ryb wyłożone jest dużymi łuskami, których konsystencja jest gładka. Dzięki temu, że nie ważą dużo, mogą dłużej szybować w powietrzu, kiedy skaczą. Ich górny płat płetwy ogonowej jest średniej wielkości, a na krawędzi ciała ma kilka fałd, które biegną na obie strony.
Ciało jest brązowe z ciemniejszymi odcieniami na grzbiecie i białym pasem za płetwami piersiowymi. Płetwy brzuszne i piersiowe są tym, czego używa do lotu, a ogon jest starterem do samodzielnego poruszania się.
Kiedy te ryby lecą (znowu wyjaśniamy, że nie jest to lot jako taki, ale bardziej ekstremalne szybownictwo), jest to spektakl. Kiedy szybują, Są w stanie pokonywać odległości od 60 do 100 metrów z prędkością 55 kilometrów na godzinę. Jest to coś imponującego z natury i dlatego nigdy nie przestaje nas zadziwiać. Ryba, której siedlisko znajduje się w wodzie, jest w stanie „odlecieć” z niej na te odległości.
Aby móc pokonać te odległości, muszą machać płetwami ponad pięćdziesiąt razy w ciągu jednej sekundy. Dzięki temu trzepotaniu mogą utrzymać ślizg, dopóki nie pokonają większej odległości.
Widok latającej ryby szybującej jest czymś fantastycznym, ale zobaczenie, jak jedna z nich wykonuje te manewry szybowcowe, to spektakl natury. Ryby te znajdują się przez większość czasu wykonując te skoki i pozostając poza wodą.
W okresie letnim można je zobaczyć spacerujących w pobliżu plaż. Są w stanie wykorzystać prądy powietrza do dalszego rozwijania zdolności lotu i osiągania odległości do czterystu metrów.
siedlisko
Jak wspomniano wcześniej, latające ryby osiadają w obszarach o płytkiej głębokości. Zimą oddalają się od wybrzeża i odwiedzają je ponownie latem. Preferowane wody tych ryb to wody tropikalne i subtropikalne.
Są dobre w schronieniu się w miejscach, w których mogą łatwo zdobyć pożywienie. Najczęściej występująca ryba latająca występuje w wodach Atlantyku i Morza Śródziemnego.
karmienie
Karmienie tych ryb polega w zasadzie na jedzeniu planktonu. Przy wielu okazjach mogą również jeść inne małe ryby i niektóre średniej wielkości. Ta ryba nie jest bardzo niebezpieczna.
Ich jajka są używane w Japonii do przygotowania sushi. Ta ryba nie martwi się zbytnio o swoją dietę, ale bardziej dba o utrzymanie swoich aerodynamicznych lotów.
Powielanie
Ryby te rozmnażają się przez jaja. Osadzane są przez samice na algach lub innych elementach morskich, które pomagają im pozostać blisko powierzchni wody. Jajka są połączone małymi, bardzo cienkimi sznurkami.
Po wykluciu się z jaj wylęga się wiele larw, które w niczym nie przypominają cech latających ryb. Gdy stają się dorosłymi, zyskują swoje szczególne cechy.
Ryby te nie są objęte żadnym statusem ochronnym. Jednak ich jajka są bardzo cenne do robienia sushi. Aby uniknąć zagrożenia dla populacji, należy znaleźć pewne przepisy, które pomogą chronić te ryby i umożliwić ich zachowanie. Jego najczęstszym drapieżnikiem jest żaglica. Po tej rybie silnym drapieżnikiem są również tuńczyk, makrela i miecznik.
Jak widać, natura nigdy nie przestaje nas zadziwiać i oferuje nam takie pokazy. Latające ryby są warte zobaczenia i zaoferują nam coś, czego nigdy wcześniej nie widzieliśmy.