Wśród najbardziej prymitywnych żywych istot, które znajdujemy na dnie oceanów, mamy parzydełka. Jest to typ złożony z organizmów wodnych, a jego nazwa pochodzi od jego własnych, charakterystycznych komórek. Nazywa się je parzydełkami i to właśnie czyni te gatunki wyjątkowymi. Obecnie znanych jest około 11.000 XNUMX gatunków parzydełkowatych, które są podzielone na różne klasy, rodzaje i gatunki.
W tym artykule opowiemy o wszystkich cechach, siedliskach i głównych gatunkach parzydełek.
Główne cechy parzydełkowców
Wśród wszystkich gatunków tworzących tę grupę zwierząt znajdziemy koralowce, meduzy, ukwiały i kolonie. Spośród parzydełek znajdziemy główne meduzy z całego świata. Są to gatunki morskie, które były w stanie skolonizować środowiska słodkowodne. Zwykle są bentosowe i siedzące, co oznacza, że mają ograniczony ruch. Inne z nich są mniejsze i uważane są za planktoniczne. Rozmiar tych zwierząt waha się od mikroskopijnych do innych większych niż 20 metrów, które zawierają macki.
Są to organizmy, które mają symetrię promieniową i są diblastyczne. Oznacza to, że rozwijają się z różnych liści embrionalnych zwanych ektodermą i endodermą. To, co wyróżnia większość parzydełkowatych, to parząca komórka, od której otrzymują tę nazwę. Chodzi o cnidocyty. Jego symetria promieniowa oznacza, że niektóre grupy również mogą być zmienić na biradialną, tetraradialną lub inny rodzaj symetrii. Cnidocyty to komórki zdolne do strzelania i zatruwania ofiary. Używają go zarówno do polowania, jak i do obrony przed ewentualnymi drapieżnikami.
Mają poziom organizacji tkanek, ponieważ nie mają narządów. Układ pokarmowy to jama w kształcie worka z pojedynczym otworem wejściowym na pożywienie i otworem wyjściowym na materiał, który nie został strawiony. Macki występują w liczbie wielokrotności 6 lub 8. Będąc bardzo prymitywnymi organizmami, nie wykazują cefalizacji. Główne wzorce ciała, które znajdujemy w tej grupie zwierząt to: polip i meduza.
Pierwszą rzeczą, którą musimy wiedzieć o różnicy między polipem a meduzą, jest ich mobilność. Podczas gdy polip ma kształt cylindryczny i siedzący, meduza jest całkowicie ruchliwa i ma kształt dzwonu. Polip musi być stale przymocowany do dna oceanu lądowego i mieć macki skierowane do góry. Wręcz przeciwnie, meduza ma macki i pysk skierowany w dół.
Klasyfikacja parzydełkowców
Wiele gatunków parzydełkowatych tworzy kolonie złożone z pojedynczych organizmów znanych jako zooidy, które są zarówno meduzą, jak i polipami. Wśród głównych gatunków, z którymi klasyfikowane są parzydełka, mamy kilka takich są w stanie rozmnażać się bezpłciowo przez polipy, a inne płciowo przez meduzy. Niektóre gatunki mogą przechodzić od stadiów polipów do stadiów meduz kilka razy w ciągu swojego cyklu życia. Inne obecne tylko w fazie polipa lub fazie meduzy.
Zobaczmy, jakie są główne klasy parzydełkowatych:
koralowce
Ta klasa obejmuje wszystkie zwierzęta znane pod nazwą ukwiały, koralowce i pióra morskie. W tej klasie prezentowane są tylko zwierzęta, które mają stadium polipów. Mogą być zarówno samotne, jak i kolonialne. Polip może rozmnażać się bezpłciowo lub płciowo i generować nowe polipy. Zwierzęta te są całkowicie bezruchowe i muszą być stale wyczulone na podłoże. Macki występujące u tych zwierząt występują w wielokrotnościach 6. Jego jakość żołądkowo-naczyniowa jest podzielona przegrodami, które wywodzą się z obszaru żołądka i mezogleju. Mesoglea jest strefą pośrednią między dwiema komórkami embrionalnymi znanymi jako ektoderma i endoderma.
Kubozoa
Jest to klasa wśród parzydełkowatych, która obejmuje wszystkie meduzy pudełkowe i osy morskie. Gatunki te pojawiają się dopiero w fazie meduz. Ma sześcienny kształt i stąd jego nazwa. Krawędź tych meduz jest zapiekana, a jej brzeg zagina się do wewnątrz, tworząc strukturę podobną do welonu. Zatem, Ta struktura, w której wyróżniają się kubozoany, nazywa się velario. Te zwierzęta wyróżniają się bardzo toksycznym ugryzieniem tutaj, mogą stać się śmiertelne, jeśli ugryzą ludzi.
hydrozoa
Ta grupa zwierząt jest powszechnie nieznana pod nazwą hydromedusae. U większości tych gatunków występuje naprzemienność pokoleń między bezpłciową fazą polipa a fazą płciową meduzy. Faza polipowa zwykle tworzy się w z kolonii osobników polimorficznych. Oznacza to, że mają różne kształty i tworzą kolonie strukturalne różnego typu.
Meduzy tej klasy mają zasnówkę jak poprzednie i nie mają cnidocytów o jakości żołądkowo-naczyniowej. Ich gonady mają pochodzenie ektodermalne, a także nie mają jakości żołądkowo-naczyniowej podzielonej przegrodami.
Scyfozoa
Ta grupa zwierząt przeważają, ponieważ mają głównie fazę meduzy. Jego faza polipowa jest bardzo mała. Kiedy osiąga stadium meduzy, nie mają one zasnówki, ale w jamie żołądkowo-naczyniowej prezentują ubrania i parzydełka. W przeciwieństwie do klasy hydrozoa, ta klasa parzydełkowatych ma jakość żołądkowo-naczyniową składającą się z 4 przegród. Dzięki tej separacji ma symetrię międzypromieniową, która dzieli worek żołądkowo-naczyniowy na 4 worki żołądkowe.
Karmienie i rozmnażanie parzydełkowatych
Jedną z głównych cech tych zwierząt jest to, że zdecydowana większość z nich to mięsożercy. Aby schwytać swoją zdobycz, używają macek pomocy i cnidocyty, które uwalniają kłującą substancję i zatruwają ofiarę.
Jeśli chodzi o jego rozmnażanie, może rozmnażać się bezpłciowo i płciowo za pomocą różnych mechanizmów. W niektórych grupach występuje naprzemiennie faza polipowa rozmnażania bezpłciowego i faza rozmnażania płciowego przez meduzę.
Mam nadzieję, że dzięki tym informacjom możesz dowiedzieć się więcej o parzydełkach oraz głównych klasach i gatunkach, które istnieją.