บรรพบุรุษ

บรรพบุรุษ คือเพศ de peces น้ำจืดที่เป็นของครอบครัว ลอริคาริแด ลำดับของไซลูริฟอร์ม มันเกี่ยวกับ de peces ซึ่งเป็นตัวเอกในก้นตู้ปลา พวกมันมีลักษณะทางสัณฐานวิทยาที่แม้ว่าในตอนแรกพวกมันจะไม่ดึงดูดความสนใจมากนัก แต่กลับกลายเป็นราชาแห่งภูมิหลังของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

มันมีความหายากและมีสายพันธุ์มากมายที่ทำให้เป็นที่รู้จักค่อนข้างดี คุณต้องการที่จะรู้ว่าประเภทนี้ de peces ลึกไหม? ที่นี่เราจะบอกคุณเกี่ยวกับชีววิทยาของพวกมันและการดูแลที่จำเป็นในการดูแลรักษาพวกมัน

คุณสมบัติหลัก

มันเป็นความจริงที่ว่าในฐานะปลาก้นตู้พวกเขามีที่สงวนไว้ ผักชี. อย่างไรก็ตามบรรพบุรุษคู่หนึ่งเป็นเพื่อนในอุดมคติ เป็นหนึ่งในตัวเลือกที่ดีที่สุดหากต้องการให้ชีวิตกับตู้ปลาของเรา โดยทั่วไปแล้วพื้นที่ที่ต่ำที่สุดและซ่อนเร้นที่สุดของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำนั้นยากจนที่สุดและน่าเศร้าที่สุด อย่างไรก็ตาม ปลาเหล่านี้เหมาะอย่างยิ่งสำหรับการนำทางในพื้นที่เหล่านี้ และเพิ่มความสวยงามของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ

ควรสังเกตว่า ร่างกายของเขาเต็มไปด้วยแผ่นกระดูกยกเว้นบริเวณท้อง สิ่งนี้ทำให้มันพิเศษเนื่องจากไม่มีประเภทอื่น de peces ที่มีลักษณะคล้ายคลึงกัน มีถ้วยดูดที่สามารถยึดติดกับองค์ประกอบต่างๆได้ ใช้ดูดอาหารหรือสกัดเซลลูโลสจากไม้ที่พบ

ส่วนขนาดตัวผู้มักจะเอื้อมถึง ยาวประมาณ 15 เซนติเมตร ในทางกลับกัน ตัวเมียจะวัดได้เพียง 10 ซม. นอกจากขนาดแล้ว เพศผู้และเพศเมียมีความแตกต่างกันอย่างเห็นได้ชัด ตัวผู้มีหนวดเคราหรือหนวดบนจมูก เรียกว่าจัดฟัน อย่างไรก็ตามในเพศหญิงไม่มีช่วงลักษณะนี้ มีตัวอย่างเพศเมียบางตัวที่มีหนวด แต่พวกมันจะอยู่ที่ขอบจมูก นอกจากนี้ขนาดของมันเล็กกว่าตัวผู้มาก

แหล่งที่อยู่อาศัยและแหล่งจำหน่าย

ปลานี้มีต้นกำเนิดในแอ่งของ อเมซอนและในแม่น้ำต่าง ๆ ของอเมริกาใต้ ที่อยู่อาศัยที่ต้องการคือลำธารที่มีออกซิเจนสูง พื้นที่เหล่านี้มีสาหร่ายจำนวนมากที่ทำการสังเคราะห์ด้วยแสงและมีออกซิเจนสูง แต่พวกมันยังมีพื้นที่ที่มีอินทรียวัตถุจำนวนมากที่ย่อยสลายได้

ในบริเวณที่ปลานี้อาศัยอยู่มีแทนนินอยู่มาก แม้ว่าโดยทั่วไปแล้วจะไม่ธรรมดา แต่ก็มีบางชนิดในสกุลนี้ที่ชอบน้ำที่ใสกว่า

พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำในอุดมคติ

เพื่อให้ปลาเหล่านี้อยู่ในสภาพที่ดีตู้ปลาต้องมีคุณสมบัติบางประการ สิ่งแรกที่ต้องพิจารณาคือขนาดของถัง มันต้องมีอะไร ใหญ่จุน้ำได้ 80 ลิตร สำหรับแต่ละสำเนา หากปริมาตรมีขนาดเล็กลง จะไม่สามารถพัฒนาขนาดเต็มที่หรือแสดงพฤติกรรมได้

สายพันธุ์เหล่านี้มีอาณาเขตค่อนข้างมาก ดังนั้นจึงเป็นสิ่งสำคัญที่พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำได้กำหนดพื้นที่ต่างๆ ที่ปลาจะอยู่ จำเป็นต้องมีที่ซ่อนทั้งสำหรับพวกมันและสำหรับสายพันธุ์อื่น ด้วยวิธีนี้พวกเขาสามารถตั้งอาณานิคมส่วนต่าง ๆ ของตู้ปลาได้ตามต้องการ

ในกรณีที่คุณต้องการมีบรรพบุรุษคู่หนึ่งหรือมากกว่านั้น พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำจะต้องมีขนาดใหญ่กว่ามาก จำเป็นเพื่อไม่ให้มีการต่อสู้ระหว่างผู้ชายและแต่ละคนทำเครื่องหมายอาณาเขตของเขา จำเป็นต้องมีการกรองที่ดีเพื่อให้ตู้ปลามีกระแสน้ำอย่างต่อเนื่องและให้ออกซิเจนที่ดี ด้วยวิธีนี้ ที่อยู่อาศัยตามธรรมชาติของบรรพบุรุษสามารถสร้างขึ้นใหม่ได้อย่างสมบูรณ์แบบ

ดังที่เราได้กล่าวไว้ก่อนหน้านี้ บรรพบุรุษดูดซับเซลลูโลสจากไม้ ดังนั้นจึงจำเป็นต้องมีไม้ในตู้ปลา

สำหรับวัสดุพิมพ์ จะเป็นการดีกว่าถ้าค่อนข้างบางเพื่อหลีกเลี่ยงการบาดที่อาจเกิดขึ้นได้ คุณต้องคิดว่าปลาเหล่านี้จะเคลื่อนที่ไปรอบ ๆ ด้านล่างของตู้ปลา ด้วยเหตุนี้การชนกับขอบของกรวดจึงสามารถทำร้ายได้

การกรองจะต้องสามารถทนต่อขยะอินทรีย์ที่ผลิตโดยปลาจำนวนมาก เป็นการดีที่การกรองประเภทขนาดใหญ่

พืชในตู้ปลา

ไม่แนะนำให้ปลูกตู้ปลาที่มีสาหร่ายดั้งเดิม ปลาเหล่านี้อาจดูแย่มากและจบลงด้วยการหักลำต้นทั้งหมดหรือกินมัน บรรพบุรุษทำลายล้างพื้นที่ทั้งหมดที่มันผ่านไป สิ่งนี้ช่วยให้เรารู้ว่าเราไม่ควรมีเบาะหรือต้นไม้ที่ขัดขวางการทำงานของกระแสน้ำ

ถึงปลาเหล่านี้ พวกเขาชอบพื้นที่ร่มรื่น ความคิดในการปลูกที่ดีคือการมีพืชใบกว้างเช่น anubias, echinodorus และ cryptocoryne ที่ดี สิ่งเหล่านี้จะให้พื้นที่ร่มรื่นแก่คุณเพื่อซ่อนและสร้างอาณาเขต

การให้อาหาร

ความต้องการทางโภชนาการของมันนั้นง่ายมากที่จะรักษา สามารถให้ยาพื้นหลังบางชนิดในเชิงพาณิชย์ได้ แม้ว่าจะควรให้ยาก็ตาม อาหารที่หลากหลายของผักและผลไม้ และเช่นเคย ธรรมชาติย่อมดีกว่าของเทียม หากเราให้อาหารมันอย่างมีสุขภาพดีและสมดุล บรรพบุรุษของเราจะเติบโตด้วยสีสันที่น่าดึงดูดยิ่งขึ้นและสุขภาพที่ดีขึ้น

เมื่อลูกยังเล็กมักมีปัญหาเรื่องการกิน ในกรณีนี้ ลูกปลาจะกินผักและผลไม้ด้วย เขาสามารถให้อาหารแช่แข็งและอาหารสดเพื่อเพิ่มปริมาณโปรตีนของเขา

การทำสำเนา

การเพาะพันธุ์ปลาเหล่านี้ในกรงนั้นง่ายมาก ฝ่ายชายมีหน้าที่ดูแลลูกหลังการวางตัวเมีย เมื่อถุงไข่แดงแตกและพวกมันสามารถอยู่ได้ด้วยตัวเอง ตัวผู้จะหยุดดูแลพวกมัน

เพื่อให้ตัวเมียวางไข่ได้จำนวนมากขึ้นและมีคุณภาพดีขึ้น เราต้องนำบรรพบุรุษคู่หนึ่งไปยังตู้ปลาที่แยกจากกัน ตู้ปลาต้องมีความจุน้ำ 120 ลิตรและมีไม้เยอะ เพื่อให้พวกเขาปลอดภัย ให้เก็บไว้ในที่หลบภัยที่พวกเขารู้สึกสงบ

ถ้าเรามี พิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำขนาดใหญ่ที่มีน้ำมากกว่า 300 ลิตร เราสามารถเลี้ยงผู้ชายสองคนกับผู้หญิงหนึ่งคนหรือมากกว่านั้นได้ ดังนั้นผู้ชายแต่ละคนจะเลือกและทำเครื่องหมายด้านหนึ่งของพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำเป็นอาณาเขต ตัวเมียจะสามารถวางไข่กับตัวผู้ทั้งสองและมีคลัตช์หลายตัวพร้อมกัน

ด้วยข้อมูลนี้คุณสามารถมีบรรพบุรุษของคุณอยู่ในสภาพดี