Vandaag zullen we het hebben over een zeer erkende en beroemde vissoort over de hele wereld. Wetenschappelijke naam Amphiprion ocellaris, we zullen het weten de clownvis. Hij is gemakkelijk te herkennen aan zijn witte en oranje strepen en omdat hij in de film van «Op zoek naar Nemo".
Wil je alles weten over deze vis?
Classificatie en kenmerken van de anemoonvis
De anemoonvis behoort tot de orde Perciformes, de familie Pomacentridae en de onderfamilie Amphiprioninae. Het is ook bekend als de Anemoon Vis. Deze tweede naam is te danken aan het feit dat het, om te overleven in natuurlijke omgevingen, moet samenwerken met anemonen.
Zijn gevonden tot nu toe 30 verschillende soorten anemoonvissen en alle soorten die tot de familie Pomacentridae behoren, worden vanwege hun symbiose Anemone Fish genoemd.
Deze vissen hebben een lengte van tussen 10 en 18 centimeter. De vrouwtjes zijn groter dan de mannetjes. Niet alle clownvissen hebben dezelfde kleur en dezelfde afwisselende banden in oranje en wit, maar er zijn veel kleuren zoals geel, rood, roze en zelfs donkere tinten.
De kleur van deze vis is verdeeld in drie strepen die vanaf de kop beginnen. De rand van de vinnen is meestal zwart.
Door zich samen met anemonen te ontwikkelen en samen te werken om te overleven, hebben anemoonvissen een huid ontwikkeld met stekende cellen die bedekt zijn met een laag slijm. Deze voet helpt hen te beschermen tegen het gif van de anemoon.
De levensverwachting in natuurlijke staat kan tussen de 5 en 10 jaar oud zijn.
Habitat en voedsel
Het natuurlijke verspreidingsgebied van de anemoonvis is in de Stille en Indische Oceaan. Het wordt ook gevonden op het Australische Great Barrier Reef en in de Rode Zee. Ze zijn meestal verspreid over deze gebieden, omdat ze niet veel diepte nodig hebben en ze zoeken naar koraalriffen die niet erg diep zijn en waar anemonen worden gevonden.
Clownvissen zoeken naar anemonen omdat ze zich in de loop van de evolutie hebben gevestigd een relatie van mutualisme. Dat wil zeggen, een symbiotische relatie waarin de twee soorten winnen. Afhankelijk van de soort anemoonvis die we tegenkomen, hebben ze de een of andere voorkeur voor meerdere soorten anemonen in het bijzonder.
Deze vissen profiteren van de tentakels van anemonen, omdat het goed voor ze is om zichzelf te beschermen en te overleven. De tentakels van anemonen zijn giftig en omdat ze een slijmvlies hebben ontwikkeld dat hen tegen hun gif beschermt, worden ze niet aangetast. Om de anemonen te bedanken voor hun bescherming, is de anemoonvis verantwoordelijk voor het eten van mogelijke parasieten, algen die hem kunnen schaden en de resten die na het eten in zijn tentakels kunnen blijven. Daarnaast veronderstelt de fecale uitwerpselen van de anemoonvis een extra bijdrage van voedingsstoffen voor de anemoon.
Er is niet veel bekend over het slijm dat anemoonvissen beschermt tegen aantasting door het gif van de anemoon, maar het is bekend dat een van de belangrijkste kenmerken ervan is dat het een stof mist waardoor het de actie van nematocysten wordt geactiveerd.
Dit is niet altijd het geval. Terwijl ze worden geboren en groeien, ontwikkelen ze het slijmvlies en worden ze immuun voor de gifstoffen van de anemoon en passen ze zich aan het terrein aan. Om de relatie tot stand te brengen, moet de vis ook zachtjes als een dans over de anemoon zwemmen, zodat de anemoon eraan went en niet continu probeert te steken.
Het voeren van deze vissen is omnivoor. Ze eten een verscheidenheid aan voedsel van alle soorten zo klein weekdieren, algen, zoöplankton en schaaldieren. Omdat ze immuun zijn voor het gif van anemonen, eten veel anemoonvissen de stukjes tentakel die van de anemonen worden afgeworpen.
Gedrag
De anemoonvis is erg territoriaal en agressief. Daarom is het voor een groot deel in staat om de anemoon in de mutualistische relatie te beschermen. In de samenleving leven anemoonvissen in een hiërarchie waar het grootste en meest agressieve vrouwtje de baas is. Als het dominante vrouwtje sterft, vervangt het grotere mannetje haar door van geslacht te veranderen.
Deze vissen zijn monogaam, dus de enige die zich voortplanten zijn het dominante mannetje en vrouwtje. Wanneer het mannetje van geslacht verandert in een vrouwtje omdat het vrouwtje sterft, fungeert het op een na grootste mannetje als de nieuwe voortbrenger.
reproduktie
De anemoonvis is ovipaar, dat wil zeggen, hij wordt door eieren geboren. Bevruchting tussen het dominante vrouwtje en het grootste mannetje vindt extern plaats. Beiden geven hun gameten af aan de omgeving waar de bevruchting plaatsvindt.
Voortplanting is erg gevoelig voor temperaturen. Als de watertemperatuur stijgt, beginnen ze zich voort te planten. Omdat het vissen uit tropische wateren zijn en het hele jaar door min of meer hoge temperaturen hebben, planten ze zich het hele jaar door voort.
Voordat de bevruchting begint, maakt het mannetje een gebied in de buurt van de anemoon schoon en bereidt het voor, zodat het vrouwtje later de eieren kan leggen. Als het vrouwtje de eieren legt, het mannetje is verantwoordelijk voor het besproeien van zijn sperma op hen om het te bevruchten. Tijdens het incubatieproces is het mannetje verantwoordelijk voor het zuurstofrijk maken van de eieren door met de vinnen in de buurt ervan te klapperen om stromingen te creëren. Als een ei niet in goede staat is, verwijdert het mannetje het. Om ze tijdens de incubatie te beschermen, wordt de mannelijke vis zeer agressief tegen indringers.
Zorg en compatibiliteit
Als we een anemoonvis in ons aquarium willen hebben, moeten we aan een aantal eisen voldoen voor een goed onderhoud van zijn leefgebied. deze vissen ze hebben 75 liter water nodig voor elk exemplaar om goed te leven en het water, zijnde vissen van tropische oorsprong, moet worden gehouden tussen 24 en 27 graden temperatuur.
Wat betreft de decoratie van het aquarium is het erg belangrijk dat elke vis zijn eigen anemoon heeft om ermee te kunnen leven. Omdat ze zo agressief en territoriaal zijn, vechten ze met de andere vissen om hun anemoon. Het is belangrijk om koraalkorrels te plaatsen, aangezien anemoonvissen de neiging hebben om koraalriffen te bewonen.
Houd er rekening mee dat deze vissen erg territoriaal zijn en ze kunnen niet opschieten met andere vissen van dezelfde soort. Het is niet aan te raden om meerdere clownvissen te hebben, tenzij je aquaria hebt van 300 en 500 liter water, waar ze een hiërarchie kunnen vormen.
Clownvissen zwemmen heel langzaam, dus het is niet aan te raden om ze bij andere vleesetende vissen en groter dan hen te plaatsen. Het ideaal is om ze te plaatsen bij soorten die meer verwant zijn aan hen, zoals: Damsels, Maidens, Angels, Gobies, Blennies, Surgeonfish en Gramma Loretos.
Ziekten en prijzen
Clownvissen kunnen lijden aan ziekten die typisch zijn voor zeevissen, zoals: tuberculose, cysten, wormen, fluweel, witte vlek en andere bacteriële ziekten.
Om te voorkomen dat onze vissen ziek worden, moeten we het aquarium altijd schoon houden, de filters vervangen en reinigen, de temperatuur op peil houden, algenresten verwijderen en als er vissen doodgaan, deze onmiddellijk verwijderen. Het is raadzaam om een ziekenhuisaquarium te hebben voor als een vis een ziekte vertoont, deze te verwijderen en daar te behandelen.
Wat betreft de prijzen, deze variëren afhankelijk van de kleur. Je kunt ze vinden tussen de 16 en 26 euro het exemplaar.
Nu weet je iets meer over deze kostbare vissen en hoe je ze gezond kunt houden in je aquarium.