Het belangrijkste kenmerk van deze vissen genaamd zee-egels of stekelvarkenvissen is dat ze een veelvoud aan doornen dragen als zelfverdediging. Daarom lijken ze erg op kogelvissen. Stekels die alleen borstelen als de vis in gevaar is.
Behorend tot de familie Diodontidae zijn ze they aanwezig in alle tropische zeeën en sommige soorten zelfs in gematigde zeeën. Ze zijn groter dan kogelvissen. Aangezien er binnen de verschillende soorten enkele die 90 cm lang worden.
Egelvissen zoals kogelvissen hebben geen buikvinnen dus het is moeilijker voor hen om hun bewegingen te beheersen. En zoals deze, worden ze drie keer zo groot als ze worden bedreigd en aangevallen. Ze doen het door water in te nemen, gedurende deze tijd kunnen ze nauwelijks zwemmen of het is erg traag. De stekels gevouwen tot op dat punt borstelen dreigend.
Een territoriale vis
El agressief gedrag in aquaria is erg moeilijk te ontwikkelen. Want de zee-egel wordt blootgesteld aan het risico van een echt roofdier. Er moet echter rekening mee worden gehouden bij het selecteren van de vissen die er zonder problemen naast kunnen bestaan. Want als de stekels uitzetten, komt er een giftige stof vrij die het mariene ecosysteem in gevaar kan brengen.
Ze hebben een zeer belangrijke snavelvormige tand bij het voeren. Dit maakt het gemakkelijk voor hem om de schelpen van de ongewervelde dieren te breken waarmee hij zich voedt. Om deze reden zijn ze soorten die totaal onverenigbaar zijn met elk type mobiele ongewervelde van sieraard. Daarom moet de aquariumdecoratie gemaakt zijn van levend gesteente of valse ongewervelden.
De sociaal karakter past zich goed aan gevangenschap aan en ze tonen zelfs enige waardering voor hun baasje. Ze kunnen echter waarschuwingen weergeven met andere vergelijkbare soorten, bijvoorbeeld kogelvissen of doosvissen. Het zal ook intolerant zijn voor zijn territorialiteit met andere egelvissen.