El ปลาเซอร์ราโน่, ชื่อเฉพาะของมันคือ serrano scribe, มันเป็นร่างกายที่ยาวชนิดหนึ่งถึงแม้จะอวบกว่าของ เซอร์รานัส คาบริลลาจากที่มันโดดเด่นด้วยหัวแหลมและหางที่ถูกตัดทอนหรือโค้งมน ก้านหางของปลาเซอร์ราโนนั้นหนาและมีปากที่ใหญ่และมองเห็นแมกซิลลาโดยไม่มีเกล็ดหรือซุปเปอร์แมกซิลลา
พรีเพอร์เคิลเป็นฟันปลาทั้งหมด และเพอคิวลัมมีหนามแบนสามอัน NS เครื่องชั่ง มีขนาดเล็กตามลักษณะเฉพาะบนเส้นด้านข้างอยู่ระหว่าง 65 ถึง 75
La สีสันทำให้เซอร์รานิดนี้เป็นสายพันธุ์ที่ไม่มีใครเทียบได้ และสวยงามอย่างไม่ต้องสงสัย ส่วนหลังและส่วนข้างเป็นสีชมพูหรือน้ำตาลอ่อน และมีแถบขวางสีน้ำตาลเข้มห้าและเจ็ดเส้น เป็นจุดสีน้ำเงินขนาดใหญ่ ซึ่งจะเห็นได้ชัดขึ้นตามอายุและขนาดของปลาตรงบริเวณหน้าท้องของ สีข้างจากด้านหน้าครีบทวาร ส่วนของก้านดอกหางและหางมีสีเหลือง
หัวของเซอรานิดพวกนี้คือเขาวงกตของve เส้นคดเคี้ยวสีน้ำเงิน ชวนให้นึกถึงการเขียนภาษาอาหรับ แม้จะมีรูปลักษณ์ที่สง่างาม แต่ปลาภูเขาตัวนี้ก็ไม่ค่อยจะเกิน ยาว 25ซม..
ปลาเซอร์ราโนอาศัยอยู่ตามพื้นหินและทุ่งหญ้าที่ค่อนข้างตื้นของ หญ้าทะเล. ดูเหมือนว่าจะมีการแบ่งแยกแบบ bathymetric กับ serranus cabrilla เมื่อทั้งสองชนิดมีความเห็นอกเห็นใจความหนาแน่นของ เซอร์รานัส สคริบา มีแนวโน้มลดลงตามความลึก ในขณะที่เซอรานัสคาบริลลาเพิ่มขึ้น
การแบ่งแยกนี้ดูเหมือนว่าจะเกิดจากการกีดกันตามถิ่นที่อยู่ มีแนวโน้มว่าจะลดการแข่งขันระหว่างความจำเพาะให้น้อยที่สุด เนื่องจากเมื่อหนึ่งในสองสปีชีส์ขาดหายไป หรือหายากมาก อีกสายพันธุ์หนึ่งไม่ได้เติมเต็มช่องว่างทั้งหมด แต่นำเสนอ การกระจาย Bathymetric ที่คล้ายกัน.
เซอร์ราโนคือ a ปลาโดดเดี่ยวและอยู่ประจำ ที่ปกป้องดินแดนของตนอย่างดุเดือดจากสายพันธุ์อื่น เช่นเดียวกับเซอร์รานิดส่วนใหญ่ มันเป็นนักล่าที่โลภมาก de pecesซึ่งซ่อนตัวอยู่ที่ก้นบ่อ แม้ว่ามันจะกินสัตว์จำพวกครัสเตเชียน โพลีคาเอต และหอยด้วยก็ตาม