Αν και δεν φαίνεται να μοιάζει, υπάρχουν 5 είδη δελφινιών που ζουν σε ποτάμια. Το πιο διάσημο από όλα είναι το ροζ δελφίνι. Είναι επίσης γνωστό με το όνομα των δελφινιών Boto, Boutu ή Amazon River. Με αυτό το όνομα γνωρίζουμε ήδη πού ζει και τις περιοχές από τις οποίες εκτείνεται. Το επιστημονικό τους όνομα είναι Inia geoffrensis και ανήκουν στο γένος Inea, μέρος της οικογένειας Platanistoidea.
Σε αυτό το άρθρο πρόκειται να μιλήσουμε για το ροζ δελφίνι σε βάθος, καθώς δεν είναι ο ίδιος τύπος δελφινιού που έχουμε συνηθίσει να βλέπουμε.
Κύρια χαρακτηριστικά
Αυτοί οι τύποι δελφινιών δεν είναι οι ίδιοι με αυτούς που συνήθως συναντάμε στη θάλασσα. Έχουν αναπτύξει ορισμένες προσαρμογές για να μπορούν να ζουν σε ποτάμια χωρίς κανένα πρόβλημα. Στην πραγματικότητα, αυτά τα δελφίνια απομακρύνονται γονικά από εκείνα της θάλασσας, καθώς ανήκουν σε διαφορετικές οικογένειες.
Μεταξύ των υπαρχόντων ειδών των δελφινιών του ποταμού, αυτά τα ροζ δελφίνια είναι τα πιο έξυπνα. Έχουν πολύ μεγαλύτερη ικανότητα εγκεφάλου από τα υπόλοιπα. Υπό αμφισβήτηση, Έχει χωρητικότητα 40% υψηλότερη από την ανθρώπινη. Αυτό μπορεί να εκπλήξει περισσότερα από ένα, αλλά είναι αλήθεια.
Παρόλο που ζουν στον ποταμό Αμαζόνιο, γενικά, μπορούμε να τα βρούμε και στις σπηλιές του ποταμού Ορινόκο και σε μερικά από τα ψηλότερα σημεία του ποταμού της Μαδέρας. Αν και είναι ως επί το πλείστον ροζ, βρίσκουμε επίσης μερικά διαφορετικά χρώματα, όπως καφέ ή ανοιχτό γκρι (αυτό είναι ένα πιο «κοινό» χρώμα μεταξύ των πιο γνωστών δελφινιών).
Αποτελούν την πλειονότητα του πληθυσμού των δελφινιών του ποταμού που υπάρχει, δεδομένου ότι τα άλλα 4 είδη ποταμών απειλούνται ή έχουν εξαφανιστεί λειτουργικά. Είναι κρίμα που κάθε φορά που υπάρχει κάτι ιδιαίτερο στη φύση, είναι επιζήμια λόγω των ανθρώπινων όντων και των πράξεών τους ενάντια στη φύση.
Αυτά τα δελφίνια του ποταμού είναι από τα πιο απειλούμενα είδη όλων των κητοειδών στον κόσμο. Έχουν ταξινομηθεί από τη Διεθνή Ένωση για τη Διατήρηση της Φύσης (IUCN) ως ένα ευάλωτο απειλούμενο είδος και πρόσφατα έχουν χαρακτηριστεί ως απειλούμενο είδος απειλούμενο.
Απειλές του ροζ δελφινιού
Αυτά τα δελφίνια είναι αρκετά κοινωνικά και φιλικά πλάσματα. Έζησαν για αιώνες στον Αμαζόνιο και τους παραποτάμους του. Ωστόσο, η καταστροφή του Αμαζονίου στα χέρια των ανθρώπων έχει επιταχυνθεί πάρα πολύ έως ότου θέσει σε κίνδυνο πολλές φορές.
Μεταξύ των κύριων απειλών που βρίσκουμε έχουμε τις αυξήσεις στα επίπεδα μόλυνσης από υδράργυρο. Ο υδράργυρος είναι ένα βαρύ μέταλλο που προκαλεί αύξηση του αριθμού των ετήσιων θανάτων στο ροζ δελφίνι. Κοντά στα ορυχεία χρυσού όπου ο υδράργυρος χρησιμοποιείται ως μέρος της εξόρυξης, εκεί συμβαίνουν τα περιστατικά πρόωρου θανάτου.
Είναι πραγματικά κάτι φρικτό από την πλευρά του ανθρώπου. Για να φορέσουμε χρυσές αλυσίδες και βραχιόλια, υπάρχουν πολλά ροζ δελφίνια που πεθαίνουν από τη μόλυνση του νερού από τον υδράργυρο. Απειλείται επίσης από την αύξηση της κυκλοφορίας στον Αμαζόνιο. Αυτά τα ζώα είναι από τη φύση τους περίεργα και ανεβαίνουν στις βάρκες για να δουν τι είναι. Πλησιάζοντας τους, επιτίθενται γρήγορα από τις έλικες και είτε πεθαίνουν επί τόπου, είτε τραυματίζονται σοβαρά.
Πρέπει να σκεφτείτε ότι είναι πραγματικά κοινωνικά και φιλικά ζώα και απλά θέλουν να παίξουν. Ωστόσο, εξαλείφουμε τα αποθέματα. Ο θόρυβος που παράγεται από μηχανήματα και κινητήρες προκαλεί ηχορύπανση και προκαλεί ανησυχητικό φαινόμενο στα συστήματα πλοήγησης που έχετε. Έτσι πεθαίνουν πολλά ροζ δελφίνια.
σίτιση
Αυτά τα κητοειδή βασικά τρέφονται με καβούρια, μερικά μικρά ψάρια του ποταμού, μερικές μικρές και μεγάλες χελώνες. λυκόψαρο ποιο ειναι το αγαπημενο σου. Δεδομένου ότι τα καβούρια και οι χελώνες βρίσκονται συνήθως στις χαμηλότερες περιοχές του ποταμού τις περισσότερες φορές, τα ροζ δελφίνια κολυμπούν συχνά κοιτάζοντας προς τα κάτω για να δουν τι φαγητό μπορούν να πιάσουν.
Μεταξύ των χαρακτηριστικών που διαθέτει, υπάρχει ένα που τους βοηθά να κυνηγούν σε ρηχά νερά και στις πλημμυρισμένες πεδιάδες. Αυτό το χαρακτηριστικό είναι η θέση των αυχενικών σπονδύλων. Και είναι ότι αυτοί οι σπόνδυλοι δεν συντήκονται και αυτό τους επιτρέπει να κινούν το κεφάλι τους έως και 180 μοίρες χωρίς καμία ζημιά.
Το κυνήγι de peces Για τη διατροφή του απαιτούνται πολλές τεχνικές όπως η βόσκηση. Αυτή η τεχνική συνίσταται στο να στέκεστε γύρω από μια ομάδα de peces ώστε να συγκεντρώνονται σε μια περιοχή και, έτσι, να αιχμαλωτίζουν και να τρώνε εναλλάξ. Αυτή η μέθοδος χρησιμοποιείται συχνά σε συνδυασμό με άλλα ροζ δελφίνια.
Ανατομία και συμπεριφορά
Αν και τα κυρίαρχα χρώματα είναι ροζ, ανοιχτό γκρι ή καφέ, δεν υπάρχουν επιστημονικές ενδείξεις γιατί έχουν αυτό το χρώμα. Ίσως επειδή έχουν μια ειδική προσαρμογή για τη ζωή στον ποταμό. Μπορεί επίσης να οφείλεται στο ότι αυτό το χρώμα οφείλεται στον αριθμό των τριχοειδών που έχουν στο δέρμα. Το ροζ χρώμα εντείνεται όταν εκπλήσσονται ή ενθουσιάζονται. Αυτό μπορεί να συγκριθεί με το πότε τα ανθρώπινα όντα κοκκινίζουν σε οποιοδήποτε ερέθισμα.
Τα περισσότερα από αυτά τα δελφίνια είναι σχεδόν τυφλά, επειδή τα νερά του ποταμού είναι σκοτεινά. Με τη διαδικασία προσαρμογής, τα μάτια έχουν επιδεινωθεί και ο εγκέφαλος διευρύνεται και αναπτύσσεται. Σε αντίθεση με τα δελφίνια στη θάλασσα, αυτά τα δελφίνια έχουν πολύ λιγότερο αναπτυγμένα ραχιαία πτερύγια.
Συμπεριφορικά, μπορούν να εμφανιστούν το πιο ευγενικό από όλα τα ζώα του ποταμού όταν βρίσκονται οι άνθρωποι. Είναι σε θέση να ταξιδεύουν αποστάσεις περίπου 30 χλμ ανά ημέρα, αν και το κάνουν αργά, καθώς ψάχνουν συνεχώς φαγητό κοντά στο κάτω μέρος του ποταμού.
Τα αρσενικά και τα θηλυκά ξεκινούν το ζευγάρωμα. Μόλις ολοκληρωθεί, ξεκινά μια περίοδος κύησης μεταξύ 9 και 12 μηνών. Ο χρόνος γέννησης των νέων είναι όταν το επίπεδο του ποταμού Αμαζονίου βρίσκεται στη μέγιστη ροή του. Αυτό συμβαίνει συνήθως μεταξύ των μηνών Μαΐου και Ιουλίου. Οι νέοι όταν γεννιούνται, ζυγίζουν μόνο 1 κιλό και έχουν μήκος 75 εκατοστά.
Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το ροζ δελφίνι.