Χρυσόψαρο

Σήμερα πρόκειται να μιλήσουμε για ένα από τα πρωτοποριακά είδη στον κόσμο των δεξαμενών ψαριών. Είναι περίπου χρυσόψαρο. Το επιστημονικό του όνομα είναι Carassius auratus και είναι επίσης γνωστό με το κοινό όνομα του χρυσού κυπρίνου. Και είναι ότι αυτό το είδος ήταν ένα από τα πρώτα που χρησιμοποιήθηκαν ως κατοικίδια ζώα μετά τη σύλληψή τους. Αυτή ήταν η φήμη τους ως κατοικίδιων ζώων, που σήμερα είναι τα πιο άφθονα στις κοινές δεξαμενές ψαριών όλων των σπιτιών.

Εξηγούμε τα πάντα για αυτό το είδος εδώ. Από τα κύρια χαρακτηριστικά τους, σε ποια φροντίδα χρειάζεστε για να τα διατηρείτε σε καλή υγεία στο ενυδρείο μας. Θέλετε να μάθετε περισσότερα για το χρυσόψαρο;

Κύρια χαρακτηριστικά

Αυτό το είδος ψαριού έχει μέγεθος περίπου 60 cm σε μήκος. Ωστόσο, ανάλογα με τη φροντίδα και τον τύπο της γενετικής που έχετε, Βρέθηκαν δείγματα μήκους έως 90 cm. Εάν το ψάρι ζει στη φύση μπορεί να ζυγίσει έως και 30 κιλά. Ωστόσο, όταν φροντίζεται και εκτρέφεται σε αιχμαλωσία, το βάρος είναι μισό.

Έχουν αρκετά μεγάλη διάρκεια ζωής, επομένως είναι πιο κατάλληλα να είναι κατοικίδια ζώα και δεν πρέπει να αντικαθίστανται τόσο συχνά. Ανάλογα με τη φροντίδα που του δίνεται και το περιβάλλον όπου αναπτύσσεται, είναι σε θέση να ζήσει έως και 15 χρόνια. Είναι ΤΕΛΕΙΟΙ ψάρια λιμνών για το χρώμα και το μέγεθός του.

Είναι αρκετά φιλικά ψάρια και καθόλου επιθετικά. Μπορούν να συνυπάρξουν τέλεια με άλλα είδη de peces στο ίδιο ενυδρείο ή λιμνούλα. Το σώμα είναι κίτρινο και δεν είναι επιμήκη. Είναι μια χρυσή κίτρινη σκιά με μικρές λάμψεις πορτοκαλιού στις ουρές και τα πτερύγια. Είναι αρκετά έμπειροι στο κολύμπι και έχουν την ευελιξία να αναζητούν γρήγορα φαγητό. Κανονικά μπορείτε να τους δείτε να συγκεντρώνονται σε ομάδες, ώστε να μην αισθάνονται απειλές και να προστατεύουν ο ένας τον άλλον.

Οικότοπος με χρυσόψαρο

Αυτό το ψάρι έχει το βιότοπό του σε όλες τις περιοχές γλυκού νερού. Είναι αδύνατο να το βρεις στον ωκεανό. Ο πιο κατάλληλος τρόπος για να προετοιμάσετε ένα βιότοπο που είναι πιο κοντά στη φύση στο σπίτι είναι η χρήση λιμνών. Αυτές οι λίμνες εγγυώνται μεγαλύτερη κινητικότητα και μια περιοχή στην οποία έχουν συνηθίσει.

Υπάρχουν ειδικοί που έχουν μελετήσει διεξοδικά αυτό το είδος και μπορούν να επιβεβαιώσουν ότι ζουν καλύτερα σε αιχμαλωσία από ό, τι στο δικό τους φυσικό περιβάλλον. Μπορεί να φαίνεται περίεργο σαν αυτό με την πρώτη ματιά, καθώς ούτε η μακροζωία ούτε το βάρος του είναι επαρκή σε αιχμαλωσία. Ωστόσο, είναι είδη που έχουν συνηθίσει να ζουν με αυτόν τον τρόπο. Το μόνο χαρακτηριστικό που διατηρεί αυτά τα ψάρια στο φυσικό τους περιβάλλον είναι η θερμοκρασία του νερού όπου ζουν. Διαφορετικά, δεν θα μπορούσαν να αναπτυχθούν και το είδος θα εξαφανιστεί.

Σε αιχμαλωσία ζουν πολύ καλύτερα και ακόμη περισσότερο σε λίμνες. Ως εκ τούτου, είναι ζωτικής σημασίας να τα έχουμε ως κατοικίδια ζώα αρκεί να μπορούμε να εγγυηθούμε ένα ιδανικό περιβάλλον για αυτούς.

Συμπεριφορά και σίτιση

Το χρυσόψαρο έχει μια αρκετά ήρεμη κατάσταση. Συνήθως δεν δίνει προβλήματα εάν ζει με άλλα είδη. Καθώς ομαδοποιούνται πάντα όταν υπάρχουν περισσότερα από ένα δείγματα, θα είναι σπάνιο να δει μόνο ένα. Στο φυσικό τους περιβάλλον είναι πιο επιρρεπείς στην καταπολέμηση άλλων ειδών, αλλά σε αιχμαλωσία είναι πραγματικά ήρεμοι.

Είναι πολύ περίεργα ψάρια που θέλουν να εξερευνήσουν τα πάντα γύρω τους. Θα ψάχνουν πάντα για νέα πράγματα για διασκέδαση και εξερεύνηση.

Σχετικά με τη διατροφή σας, θεωρούνται παμφάγα ψάρια. Τρέφονται τόσο με τα φυτά στο περιβάλλον τους όσο και με άλλα είδη γύρω τους. Το μενού τους αποτελείται συνήθως από έντομα, βακτήρια, προνύμφες, φυτά και αυγά άλλων ειδών. Είναι το τελευταίο που κάνει το χρυσόψαρο να θεωρείται αρπακτικό. Πολλά άλλα είδη πρέπει να παρακολουθούν τους νέους τους για πιθανά αλιεύματα χρυσόψαρου.

Για να το ταΐσουμε αν το έχουμε ως κατοικίδιο, δεν χρειάζεται να ανησυχούμε. Μπορείτε να του δώσετε τρόφιμα που πωλούνται στα καταστήματα de peces και ζωντανοί και μη. Η συμπλήρωση της δίαιτας με κάποια ζωντανή τροφή μπορεί να είναι καλή ιδέα. Ορισμένες προνύμφες, θαλάσσιοι ψύλλοι ή βακτήρια είναι μια καλή επιλογή. Για το μέρος του φυτού, μπορείτε να του δώσετε μαρούλι και κουνουπίδι. Αν θέλουμε να τον αντιμετωπίζουμε περιστασιακά, μπορούμε να του δώσουμε γαρίδες. Αρχικά, εάν είμαστε μαζί με αυτά τα ψάρια για λίγο, θα είναι λίγο πιο φοβισμένοι και απρόθυμοι να δοκιμάσουν το φαγητό. Ωστόσο, καθώς περνούν οι μέρες, η δυσπιστία του θα περάσει και θα φάει τα πάντα.

Η αρπακτική του εμφάνιση μπορεί επίσης να το κάνει σε αιχμαλωσία. Η σύλληψη των αυγών άλλων ειδών μπορεί να συμβεί μέσα στο ενυδρείο ή τη λίμνη σας. Πρέπει να έχετε μεγαλύτερο έλεγχο αυτών των ψαριών όταν τα άλλα είδη βρίσκονται στην περίοδο αναπαραγωγής.

Αναπαραγωγή

Αυτό το ψάρι είναι κάπως πιο περίπλοκο όταν πρόκειται για αναπαραγωγή. Οι συνθήκες πρέπει να είναι οι πιο κατάλληλες για την αναπαραγωγή. Αυτό συμβαίνει τόσο στους φυσικούς όσο και στους τεχνητούς οικοτόπους. Φτάνουν σεξουαλική ωριμότητα σε ηλικία δύο ετών. Εξαρτάται εξ ολοκλήρου από το πόσο καιρό μπορέσατε να αναπτυχθείτε κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Όχι μόνο οι περιβαλλοντικές συνθήκες πρέπει να είναι αυστηρές, αλλά και επαρκείς τροφές για την ανάπτυξή της.

Η αναπαραγωγή δεν είναι πολύ περίπλοκη εάν η καλύτερη φροντίδα ψαριών λαμβάνεται από την πρώτη στιγμή. Εάν φροντίζονται σε λίμνες, η αναπαραγωγή είναι πολύ πιο εύκολη. Οι θερμοκρασίες περιβάλλοντος είναι πιο πιθανό να παράγουν αναπαραγωγή όταν είναι υψηλότερες. Αυτό που είναι απαραίτητο είναι ότι η θερμοκρασία του νερού είναι υψηλότερη έτσι ώστε η αναπαραγωγή να γίνεται σε καλύτερες συνθήκες. Αυτό συμβαίνει την άνοιξη.

Η ερωτική σχέση είναι παρόμοια είτε βρίσκονται σε φυσικό περιβάλλον είτε σε λίμνες. Το πιο φυσιολογικό είναι ότι είναι το αρσενικό που προσπαθεί να κυνηγήσει τη γυναίκα για να την πάρει. Η γονιμοποίηση συμβαίνει όταν το αρσενικό που το έχει επιτύχει επανειλημμένα ωθεί το θηλυκό στο βράχο ή στα φύκια που βρίσκονται γύρω. Έτσι το θηλυκό απελευθερώνει τα αυγά της και το αρσενικό τα γονιμοποιεί.

Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το χρυσόψαρο.