આ માં અગાઉના લેખ અમે ઉલ્લેખ કર્યો છે તેઓ ખસેડવા ખાસ રીતે અને જ્યારે તેઓને શિકાર કરવાની જરૂર પડે ત્યારે તેઓ કેવી રીતે જોડાય છે, આજે અમે આ માછલીઓ વિશે વાત કરવાનું ચાલુ રાખીશું, તેમની મુખ્ય લાક્ષણિકતાઓ શું છે તે કહીને.
મહત્તમ વજન 120 કિલો સુધી પહોંચે છે. તેઓ એવા વિસ્તારોમાં રહી શકે છે જ્યાં તાપમાન 21 થી 30 ડિગ્રીની આસપાસ હોય છે. તેને ઉષ્ણકટિબંધીય અને ઉષ્ણકટિબંધમાં જોવાનું સામાન્ય છે. ડ docક્સમાંથી તે સામાન્ય રીતે સપાટી પર દેખાય છે, જાણે કે તે પાણીની બહાર કોઈ સફર હોય.
તે માંસાહારી માછલી છે જે નાની માછલીથી મધ્યમ વાદળી દોડવીરો સુધી ખાય છે. તેમની જીવનશૈલી ખૂબ જાણીતી નથી.
તેની એક વિચિત્ર સુવિધા તેની લાંબી અને doંચી ડોર્સલ ફિન છેછે, જે 37 થી 49 તત્વોથી બનેલું છે. તેની બીજી ડોર્સલ ફિન ઘણી ઓછી છે. તેની ચાંચ તલવારની માછલી કરતાં લાંબી છે.
તેની પાસે મહાન લડવાની કુશળતા અને મહાન એરોબatટિક્સ કરવાની ક્ષમતા છે. જે લોકો તેમને પકડવા માંગે છે, તેઓએ રમતના માછીમારીની પદ્ધતિઓનો ઉપયોગ કરવો જોઇએ જેમ કે બાઈટ સ્ટ્રીપ્સ, આખું આછરું કાપડ, પ્લાસ્ટિક નમૂનાઓ, પીછાઓ અથવા ચમચી તેમજ જીવંત બાઈટ્સ.
તેઓ પેસિફિક (કેલિફોર્નિયા અને મેક્સિકો) અને ઉષ્ણકટિબંધીય એટલાન્ટિક (ભારતના પૂર્વ) સમુદ્રોમાં જોઇ શકાય છે. પેસિફિક સેઇલફિશનું વજન 90 પાઉન્ડથી વધુ થઈ શકે છે અને તેનું કદ ત્રણ મીટર સુધી પહોંચી શકે છે.
સેઇલફિશને દરિયાઈ માછલીઓથી સૌથી વધુ પડદો માનવામાં આવે છે, જે 30 સેકન્ડ પ્રતિ સેકન્ડની ઝડપે પહોંચે છે, જેનો અર્થ થાય છે કે તે કલાકના આશરે 109 કિલોમીટર હશે. આ ગતિ ખૂબ જ શક્તિશાળી કોળુ પેડુનકલને કારણે પ્રાપ્ત થાય છે.
વધુ મહિતી - જે રીતે સેઇલફિશ તરી છે