Ομαλά ψάρια

Ένα από τα ψάρια που μπορούν να βρεθούν περισσότερο σε όλους τους ωκεανούς του κόσμου είναι το κέφαλος ψάρια. Το είδος του έχει εξαπλωθεί πάρα πολύ και, επομένως, ανάλογα με την περιοχή όπου εντοπίζεται, μπορεί να έχει διαφορετικά κοινά ονόματα, εκτός από τα ψάρια μουλάρι. Είναι γνωστό με ονόματα όπως mujol, muble, mule ή mugil. Το επιστημονικό του όνομα είναι mugil cephalus. Ανήκει στην ομάδα de peces τελεόστους και η τάξη πολυμορφών.

Σε αυτήν την ανάρτηση θα εξηγήσουμε τα χαρακτηριστικά, τον τρόπο ζωής και την αναπαραγωγή του ψαριού. Θέλετε να μάθετε περισσότερα για αυτό; Μην το χάσεις!

Κύρια χαρακτηριστικά

Αυτό το ψάρι έχει πολύ υψηλή ικανότητα να αντέχει σε υψηλά επίπεδα αλατότητας. Αυτό ονομάζεται ψάρια ερυαλίνης και ερύθματος. Το δεύτερο είναι ότι μπορεί να αντέξει διαφορετικά εύρη θερμοκρασίας. Κανονικά, όλα τα ψάρια μπορούν να παραμείνουν υγιή σε διαφορετικό εύρος θερμοκρασιών. Ωστόσο, το κέφαλο ψάρι υποστηρίζει μεγάλη ποικιλία. Αυτή η ικανότητα γίνεται καθοριστικός παράγοντας για τη διάδοσή της σε όλο τον κόσμο και είναι η κύρια αιτία της επέκτασής της σε ολόκληρο τον κόσμο.

Δεν είναι ένα είδος που χρειάζεται πολλές απαιτητικές συνθήκες, επομένως η επιτυχία της επιβίωσης είναι αρκετά υψηλή.. Μπορεί να ζήσει σε νερά που κυμαίνονται από 4,5 μοίρες σε άλλα που βρίσκονται σε 37 μοίρες. Αυτό το εύρος υψηλής θερμοκρασίας το επιτρέπει να είναι πολύ ευέλικτο όταν προσαρμόζεται σε διαφορετικά περιβάλλοντα. Η αλατότητα έχει επίσης αρκετά υψηλή γκάμα. Μπορεί να ζει σε αλατότητες που κυμαίνονται από 0 έως 45 ετών.

Η ικανότητα προσαρμογής σε διαφορετικά περιβάλλοντα και βάθη έχει να κάνει με το μέγεθος του δείγματος. Τα μαλακά μεγέθη ψαριών μικρότερα ή ίσα με 7 εκατοστά τείνουν να ζουν περισσότερο σε γλυκό νερό. Αν και μπορούν να ζήσουν σε γλυκό νερό, δεν είναι ο ιδανικότερος βιότοπος για αναπαραγωγή και ανάπτυξη σε αυτό.

Έχει αρκετά επιμήκη σώμα και έχει δύο ραχιαία πτερύγια, θωρακικά πτερύγια και ουρά πτερύγιο. Τα πτερύγια έχουν πολύ μικρό μέγεθος αν το συγκρίνουμε με το σύνολο του σώματος. Έχει διάφορες κλίμακες και το στόμα του δεν είναι ούτε μεγάλο ούτε έντονο όπως άλλα είδη. Τα δόντια του είναι πολύ μικρά σε μέγεθος και δεν έχουν ίνες.

Μέγεθος και βάρος

Βρίσκουμε δείγματα που έχουν μέγεθος που κυμαίνεται μεταξύ 30 και 60 εκατοστών. Ανάλογα με κάθε είδος, θα βρούμε διαφορετικές αναλογίες. Έχουν βρεθεί πραγματικά εξαιρετικά δείγματα με μέγεθος 120 εκατοστά. Συνήθως αναπτύσσονται μεταξύ 3,9 και 6,4 cm το χρόνο. Οι γυναίκες μεγαλώνουν γρηγορότερα από τους άνδρες. Τόσο το καλοκαίρι όσο και την άνοιξη βιώνουν μια πιο έντονη ανάπτυξη, επειδή οι θερμοκρασίες είναι υψηλότερες και η τροφή είναι πιο άφθονη.

Όσον αφορά το βάρος, το πιο φυσιολογικό είναι ότι είναι εύρος μεταξύ 1,5 kg για τα μικρότερα ή αναπτυσσόμενα δείγματα και 8 kg, το μεγαλύτερο και που έχουν φτάσει στην ωριμότητα.

Το βασικό χρώμα είναι γκριζωπό και τείνει στο λευκό. Ο αποχρωματισμός εμφανίζεται σε φθίνουσα μορφή και η ραχιαία περιοχή είναι το πιο σκοτεινό μέρος ολόκληρου του σώματος. Είναι ικανό να φτάσει μεταξύ 4 και 16 ετών, ανάλογα με πολλούς παράγοντες. Μπορεί επίσης να κρατηθεί σε αιχμαλωσία, αν και όπως είναι φυσιολογικό, το προσδόκιμο ζωής είναι μικρότερο.

Οικότοπος και περιοχή κατανομής

Το να είναι σε θέση να προσαρμοστεί σε σχεδόν οποιαδήποτε κατάσταση στο υδάτινο περιβάλλον, το εύρος του είναι τεράστιο. Είναι σε θέση να συνεχίσει να ζει τόσο στα γλυκά νερά όσο και στα θαλάσσια οικοσυστήματα. Θεωρείται κοσμοπολίτικο είδος, καθώς μπορεί να είναι σε πολλά διαφορετικά μέρη.

Όπου πιο συχνά θα μπορέσουμε να βρούμε το κέλυφος ψαριών στις θάλασσες των τροπικών και υποτροπικών νερών. Ο τόπος όπου το ψάρι θα αποφασίσει να ζήσει θα καθοριστεί από ορισμένες πτυχές που είναι σημαντικές για αυτά. Το πρώτο πράγμα είναι ότι μπορείτε να έχετε αρκετό χώρο με υφάλους και άφθονη βλάστηση. Το δεύτερο είναι ότι χρειάζεται μια ακτή για να κατοικήσει. Συνήθως βρίσκονται σε βάθη 120 μέτρων και έτσι μπορούν να πλοηγηθούν σε ρηχά νερά.

Σχετικά με τον βιότοπό του, έχουμε πει ότι είναι ευρέως διαδεδομένο σε όλο τον κόσμο και σε μέρη κοντά σε ακτές και άφθονη βλάστηση. Επισημαίνουμε τα δείγματα de peces Η Λίζα που ζει στην Ισπανία. Μπορούμε να το δούμε στην Καταλονία, τη Βαλένθια και τη Μούρθια, μεταξύ άλλων κοινοτήτων.

Ομαλή σίτιση και αναπαραγωγή ψαριών

Μεταξύ της διατροφής αυτών των κούπες μπορούμε να δούμε διαφορετικές ποικίλες επιλογές. Είναι ένα παμφάγο είδος, έτσι τρώει τα πάντα. Η κύρια πηγή τροφής είναι οργανικά απόβλητα και υλικά που επιπλέουν στο νερό ή στο βυθό. Είναι πάντα ενήμερος για το τι μπορεί να βρεθεί στον βυθό που έχει κατατεθεί στο υπόστρωμα. Μπορούν επίσης να καταναλωθούν βρύα που σχηματίζονται στον βυθό

Γενικά, το πιο άφθονο φαγητό στη διατροφή σας είναι:

• Φύκια, όπως κόκκινα άλγη ή το πράσινα άλγη.
• Διάφορα καρκινοειδή.
• Νηματώδεις και άλλα είδη ανιλιδίων.
• Ζωοπλαγκτόν.

Μεταξύ αυτής της ποικιλίας είναι ο κέφαλος που κινείται περισσότερο.

Τώρα προχωράμε στην αναπαραγωγή. Αυτή η διαδικασία συνοψίζεται σε μια εξαιρετική διέλευση μέσω του νέου απογόνου. Η αναπαραγωγή είναι μεγαλύτερη περίοδος από την κανονική, σε σύγκριση με άλλα είδη, λόγω του ότι πρέπει να βρουν το ιδανικό μέρος για αυτά.

Θεωρούν ότι το καλύτερο μέρος είναι το πιο απομακρυσμένο από τη φασαρία και όπου μπορεί να διασφαλιστεί κάποια ασφάλεια για τα αυγά. Τα mujiles αναπαράγονται σε δύο εποχές το χρόνο. Η πρώτη πραγματοποιείται το φθινόπωρο και μια άλλη το χειμώνα. Φτάνουν στη σεξουαλική τους ωριμότητα σε ηλικία 3 ετών ή όταν φτάνουν σε μήκος 20 εκατοστών. Δεν έχουν όλα τα ψάρια την ίδια ικανότητα ωρίμανσης. Ορισμένα έχουν μήκος 40 cm και δεν είναι ακόμη ενεργά για αναπαραγωγή.

Γεννούν 0,5 έως 2 εκατομμύρια αυγά για κάθε θηλυκό, ωστόσο πολλοί από αυτούς δεν επιβιώνουν. Τα αυγά χρειάζονται μόνο 2 ημέρες για εκκόλαψη. Οι προνύμφες παραμένουν κοντά στο κρεβάτι όπου τα αυγά έχουν εκκολαφθεί και τρέφονται με τα συντρίμμια κοντά στο υπόστρωμα καθώς μεγαλώνουν και αναπτύσσονται.

Ελπίζω ότι με αυτές τις πληροφορίες μπορείτε να μάθετε περισσότερα για το κέφαλο ψάρι.